| UnityNet |
Wing Makers – Interview 2
Wat volgt is een sessie die ik op 28 december 1997 had met Dr. Neruda.. Hij gaf mij toestemming zijn antwoorden op mijn vragen vast te leggen op een recorder. Dit is de weergave van die sessie. Dit was een van de vijf keren dat ik onze gesprekken kon vastleggen op een tape. Ik heb deze gesprekken zo nauwkeurig mogelijk proberen weer te gegeven. Ik heb ze niet bewerkt en mijn best gedaan dezelfde woorden, frasering en grammatica van Dr. Neruda te gebruiken.
(het verdient aanbeveling eerst het interview van 27 december te lezen) Interview 1
Sarah: “Voordat ik aan deze avondsessie wil beginnen, wil je zeggen dat ik de tape van de vorige avond heb beluisterd en gebruikt om enkele nieuwe vragen te stellen. Ik stel vast dat ik gisteren van alles en nog wat heb gevraagd en dat ik vanavond zal proberen meer bij het onderwerp te blijven. Dus, ik waarschuw je alvast, mocht ik weer afdwalen wil je mij dan even waarschuwen? Oké?”
Dr. Neruda: “Ik zal zeker mijn best doen … hoewel ik niet precies weet welke kant je uit wilt.”
Sarah: “Welnu, ik wil graag meer informatie over de WingMakers en de kunstexpressies van hun tijdcapsule.”
Dr. Neruda: “Ik vind dat best, maar laat me eerst iets duidelijk maken.
De Oude Pijl plek kreeg in het begin het etiket opgeplakt van een Buitenaardse Tijdcapsule, of ETC, maar naar mijn mening is het in feite geen tijdcapsule.”
Sarah: “Goed, laten we hier beginnen. Wat is dan jouw mening ?”
Dr. Neruda: “Die plek is een onderdeel van een grotere structuur die onderling verbonden is door middel van bepaalde dingen die ik niet begrijp. We weten dat er zeven plekken zijn die op aarde zijn geconstrueerd – vermoedelijk in de negende eeuw. Wij weten dat deze plekken bepaalde verdedigingsdoelen dienen en we weten dat planners zichzelf laten zien als cultuurdragers en zeer waarschijnlijk het Centrale Ras vertegenwoordigen.”
Sarah: “Ik hoor veel over ‘verdedigingswapens’, maar hoe kunnen deze muurbeschilderingen of deze muziekkunst deel uitmaken van een verdedigingswapen?”
Dr. Neruda: “Wij weten van onze RV sessies (psychisch vermogen om op afstand te zien) dat de WingMakers deze plekken niet alleen voor verdedigingsdoeleinden ontwierpen, anders zouden de culturele kunstuitingen geen enkele zin hebben, zoals je opmerkte. Echter, het heeft ook geen nut wanneer ze geen enkele relatie met een verdedigingswapen zouden hebben. Ik maakte de hypothese dat ze DNA ontstekers waren.”
Sarah: “Je bedoelt dat ze iets in het DNA activeren, zoals je gisteren hebt besproken?”
Dr. Neruda: “Correct.”
Sarah: “En hoe is dan het verband met een verdedigingswapen?”
Dr. Neruda: “Het was onze hypothese dat deze kunstobjecten, zodra ze bestudeerd of onderzocht worden, op de een of andere manier ons DNA activeren. Voor welk doel waren we niet helemaal zeker, maar intuïtief voelde ik dat het iets te maken heeft met het stimuleren van onze beweeglijke intelligentie en gevoelige reacties teweegbrengt die slapend waren in ons centrale zenuwstelsel.”
Sarah: “En heb je een hypothese over het waarom?”
Dr. Neruda: “Vermoedelijk omdat de versterking van het centrale zenuwstelsel het verdedigingswapen meer effectief maakt.”
Sarah: “Het is zo verdomd gemakkelijk om zijwegen in te slaan wanneer je met jou praat, maar ik laat me nu niet verleiden een neurologische lezing aan te horen, niet dat ik daar iets van af weet. Vertel me meer over je rol met de tijdcapsule van de WingMakers, of hoe je dit ook wilt noemen.”
Dr. Neruda: “Ik denk dat we voor de nauwkeurigheid en de consistentie kunnen verwijzen naar de Oude Pijl locatie. Zoals ik eerder zei, ik ben ervan overtuigd dat het niet een tijdcapsule is.
Om te vraag te beantwoorden, ik werkte met een computer die we ZEMI noemden die hielp bij het vertalen van de gegevens op de optische schijf die in de 23e kamer gevonden werd. Het bevatte tekst, symbolische plaatjes, mathematische vergelijkingen en datgene wat later muziekbestanden bleek te zijn.
Toen eenmaal de plek gelokaliseerd was, was mijn eerste doel de optische schijf te decoderen en de daarin opgeslagen data geschikt en zoveel mogelijk toepasbaar te maken voor BST.”
Sarah: “Kon iets hiervan voor BST gebruikt worden?”
Dr. Neruda: “Niet rechtstreeks, tenminste niets wat ik heb gelezen. De tekst was meer van filosofische aard. Ik was de eerste die hun taal las. Toen we eenmaal de optische schijf ontsloten hadden, printten we 8.045 bladzijden uit met symbolische plaatjes, zoals die uit hun kunstwerken, alleen nu veel gevarieerder en in sommige gevallen meer ingewikkeld. Er waren 23 hoofdstukken met tekst of symbolische plaatjes die elk uit 350 pagina’s bestonden.
Ik las het eerste deel of hoofdstuk van deze tekst en ik was verbaasd dat er passages waren die ik alleen heb kunnen lezen. Dit was een duidelijke bevestiging dat ik een rol moest spelen om deze informatie naar buiten te brengen.”
Sarah: “Bedoel je dat de tekst die je las verdween nadat je deze gelezen had of heb je deze verwijderd?”
Dr. Neruda: “Het verdween. Het verwijderde zichzelf.”
Sarah: Dus alleen de eerste ogen zou de boodschap zien?”
Dr. Neruda: “Correct.”
Sarah: “Dus wat wil dat zeggen?”
Dr. Neruda: “Ik kan de woorden exact citeren als je dat wilt, maar het kost me een paar minuten.”
Sarah: “Geef mij een samenvatting.”
Dr. Neruda: “De essentie van deze passage bevestigde wat het ACIO al wist – dat de Animus in het jaar 2011 ruimteschepen sturen en het was geschreven als een soort waarschuwing. Ik stelde vast dat de WingMakers een verdedigingswapen op aarde hadden geïnstalleerd die de planeet onzichtbaar zou maken voor de schepen van Animus.”
Sarah: “Onzichtbaar? Hoe?”
Dr. Neruda: “Ze hebben dit niet precies beschreven. Ze schreven dat hogere frequenties uit het centrale universum stroomden en dat deze zeven plekken een collectieve technologie vormden die op de een of andere manier deze hogere energiefrequenties coördineerden om een verhoging in de trillingsstructuur van de planeet te veroorzaken die niet door de Animus ontdekt kon worden.”
Sarah: “Alle levensvormen?”
Dr. Neruda: “Technisch gaf de tekst geen specificatie.”
Sarah: “En dit was alleen voor jouw ogen bestemd?”
Dr. Neruda: “Ja, de ZEMI operator vond geen enkel bewijs van dit deel van de tekst. Het verdween volkomen.”
Sarah: “Wat was er nog meer?”
Dr. Neruda: “Het bevestigde dat wij te maken hadden met het Centrale Ras en dat ze de culturele kunstwerken van de zeven plekken wilden delen met het publiek. Deze elementen waren verbonden met de effectiviteit van het verdedigingswapen.”
Sarah: “Op welke manier?”
Dr. Neruda: “In de betekenis dat het materiaal aspecten van ons DNA activeerde die de verschuiving gemakkelijker maakten, of misschien mogelijk. Ik ben niet zeker, want ze waren een beetje vaag.”
Sarah: “Dus door het lezen van de filosofie zou ik onzichtbaar kunnen worden?”
Dr. Neruda: “Ik denk dat het meer holistisch is dan dat. Ze lieten achter poëzie, muziek, schilderijen en zelfs een samenvatting. Het lijkt me dat al deze elementen – samen met de filosofie – verbonden zijn. Ook suggereerde ik dat er iets fundamenteels verandert wanneer dit materiaal wordt opgenomen en misschien resoneert deze verandering – wat het ook moge zijn – met de technologie van de zeven locaties.”
Sarah: “Klinkt me nogal vergezocht. Waarom zouden we dit geloven?”
Dr. Neruda: “Ik heb het materiaal opgenomen en ik heb veranderingen vastgesteld.”
Sarah: “Zoals?”
Dr. Neruda: “Ik stapte uit het ACIO. Voor mij is dat de grootst voorstelbare verandering.”
Sarah: “Je wilt toch niet beweren dat het materiaal dat je hebt gelezen de oorzaak is dat je eruit bent gestapt?”
Dr. Neruda: “Het was een combinatie van veel zaken, maar het had zeker een belangrijke invloed op mijn beslissing. Heb je nog wat van het materiaal gelezen dat ik gister achtergelaten heb?”
Sarah: “Ik las het eerste deel en een stukje van de samenvatting. Ik begrijp het niet. Het was te abstract. Het had wel een bepaald effect op mij, want ik kreeg slaap.”
Dr. Neruda: “Ik weet dat het een beetje zware kost is, maar je moet toegeven dat het heel interessant is, al was het alleen maar om te weten hoe onze verre voorouders denken en geloven.”
Sarah: “En je hebt kopieën van alle tekstpagina’s?”
Dr. Neruda: “Ja.”
Sarah: “En kan ik ze zien?”
Dr. Neruda: “Ja, maar ik heb ze natuurlijk niet bij me.”
Sarah: “Kun je me iets vertellen over het vertaalproces vanaf het moment dat je erbij betrokken bent?”
Dr. Neruda: “De vertaling is de sleutel voor het gebruik van de optische schijf en dit vraagt om een zorgvuldige opeenvolging van experimenten, en geleid door ZEMI konden wij binnen vijf dagen toegang krijgen tot de bestanden van de schijf.”
Sarah: “Hoe weet je dat de vertaling juist was?”
Dr. Neruda: “Toen de toegang eenmaal was verkregen bevonden zich op de schijf vertalingindexen waardoor de tekst in perfect Engels en nog eens zestig andere talen uitgeprint kon worden. Het kostte ons twee dagen om uit te vogelen hoe we toegang konden krijgen tot de schijf, maar toen dat was gelukt konden we binnen de 17 uur toegang krijgen tot de 24 tekstsecties.”
De meest ergerlijke van de vertalingen en die waarin we het minste vertrouwen hadden was de muziek’”
Sarah” “Ik ben blij dat je over de muziek begint, want ik begrijp dat element van de tijdcapsule niet.”
Dr. Neruda: “Hoe bedoel je?”
Sarah: “Stond de muziek al op de optische schijf en haalde je het gewoon van de schijf, of werd het door de Labyrint Groep geproduceerd gebaseerd op de muzikale notaties?”
Dr. Neruda: “In feite was het een combinatie van beide. Hun muzikale notaties waren zeer precies en lieten digitale samples achter van hun instrumenten – zelfs vocale. Dus we vertaalden hun samples eenvoudig naar een MIDI standaard en produceerden onze eigen versie van hun muziek.”
Sarah: “Dus je was ook betrokken bij de muzikale vertalingen?”
Dr. Neruda: “Ja, ik hielp bij de eerste ontdekking van hun muzikale notatie en hielp bij de vertalingsindexen. Ik was niet betrokken bij de productiefase, hoewel ik zeer nieuwsgierig was hoe het zou klinken.”
Sarah: “Kan ik een van deze composities horen?”
Dr. Neruda: “Ja natuurlijk. Toen ik vertrok had het ACIO met succes tien van de drieëntwintig muziekcomposities met succes vertaald. Ik heb deze in mijn bezit. En deze zijn omgezet naar zowel de CD als de cassettestandaards. Ik heb ook complete bestanden van de resterende dertien composities in hun ruwe, nog niet aangepaste vorm.”
Sarah: “Hoe produceerden ze precies?”
Dr. Neruda: “Bedoel je technisch of artistiek?”
Sarah: “Ik denk beide.”
Dr. Neruda: “Op het technische vlak moesten we hun samples terugbrengen naar een resolutie van 384 bit om ze voor onze computersystemen geschikt te maken. Toen we de eerste samples van de instrumentatie hoorden, waren we enigszins verbaasd bekende geluiden te horen. Sommige waren anders, maar voor het grootste deel waren de digitale samples die gecodeerd waren op de optische schijf dezelfde als de hedendaagse muziek die je overal op de wereld hoort.
Toen we eenmaal hun samples hadden en ze in octaven organiseerden, namen we hun compositienotaties en lieten de computer volledig de digitale instrumentatie kiezen die gebaseerd waren op hun samples. Uiteindelijk moest dit alles verlaagd worden naar een 24 bit commerciële CD mastersysteem, die op een CD werd gedrukt en op een cassettetape werd opgeslagen.
Wat de artistieke productie betreft was er werkelijk niet veel wat wij deden. De computers deden al het interpreterende werk en stelden op die manier de productie samen. We hadden een paar experimenten met de composities van verschillende versies. De muziek was erg populair, in het bijzonder wanneer je ernaar luisterde op een sampleresolutie van 384 bit.”
Sarah: “Vroeg niemand zich af waarom de tijdcapsule een muzikale constructiepakket bevatte in plaats van het direct opslaan van de muziek? Ik bedoel waarom moesten we een muzikale interpretatie van hun muziek maken?”
Dr. Neruda: “Over alles in het Oude Pijl Project hadden wij vragen. Letterlijk alles.
Wij wisten niet waarom zij het op die manier deden, maar opnieuw was onze hypothese dat de WingMakers geen manier hadden om hun muziek naar onze wereld te brengen, want wij misten de technologie om ernaar te luisteren. Dus ontrafelden ze hun muziek in – zoals je het in elkaar zet – een constructiepakket, die ons in staat stelde de muziek opnieuw te construeren zodat het met onze technologie beluisterd kon worden. Het is de meest logische conclusie.
Verschillende van ons hebben de kamers een en twee ervaren als een compleet geïntegreerde expressievorm en het was een zeer krachtige ervaring, en dat is zwak uitgedrukt. Wanneer je de muziek in een 384 bit resolutie hoort met de oorspronkelijke beschilderingen in de betreffende kamer waar ze zich bevonden, was het een zeer emotionele en spirituele ervaring. Niet te vergelijken met alles wat ik eerder heb beleefd.”
Sarah: “Op welke manier?”
Dr. Neruda: “Het onweerstaanbare gevoel dat je uit je lichaam wordt getrokken naar de ingang van het schilderij. Er is een zeer sterk gevoel van beweging in en buiten deze beschilderingen en de muziek en de beschilderingen zijn slechts twee van de kunstvormen, de derde, de poëzie is ook een onderdeel van de ervaring.”
Sarah: “Dus vertel me wat over de poëzie.”
Dr. Neruda: “De gedichten gaan over diverse onderwerpen. Voor de meesten in het ACIO konden ze door een hedendaagse dichter geschreven zijn. Niets wees erop dat ze een cultuur vertegenwoordigen die miljarden jaren ouder was dan die van ons. Veel zelfde thema’s over spiritualiteit, liefde, relatie en dood werden ook in hun gedichten beschreven. Er zijn in feite maar twee gedichten voor elke kamerbeschildering, dus zijn er in totaal 46 gedichten.”
Sarah: “Dat is interessant. Van al het andere – de schilderijen, muziek, kunstobjecten en filosofie – bevindt zich er maar één in elke kamer. Waarom denk je dat er twee gedichten per kamer zijn in plaats van één?”
Dr. Neruda: “Naar mijn mening was het bedoeld om een breder perspectief te krijgen in het speciale thema dat door een specifieke kamer wordt vertegenwoordigd. De gedichten lijken op een dergelijke manier ontworpen te zijn dat ze zowel een persoonlijk als een universeel perspectief in elke kamer laten zien, maar opnieuw, het is momenteel slechts een werkhypothese.”
Sarah: “Ik veronderstel, op basis van de samples die je mij hebt gegeven, dat de gedichten ook een beetje minder abstract zijn in vergelijking met de filosofie en de schilderijen Heb je in overweging genomen dat de gedichten in verband staan met de schilderijen?”
Dr. Neruda: “Ja. En ik geloof dat de gedichten en de beschilderingen de sterkste verbinding hebben met alle objecten in een kamer. Ik denk dat de beschilderingen op de een of andere subtiele wijze de thema’s vertegenwoordigen in de gedichten. In sommige gevallen is, wanneer het schilderij een samenstelling is van abstracte objecten, het gedicht ook meer abstract. Wanneer het schilderij meer illustratief is, lijkt het gedicht meer op proza.”
Sarah: Wil je daarmee zeggen dat het gedicht meer de centrale betekenis van elke kamer draagt?”
Dr. Neruda: “Ik ben niet zeker, maar het lijkt alsof het gedicht op de een of andere manier een symbolische expressie is van de kamerbeschildering. Het probleem is dat het gedicht zo sterk interpreterend is dat het onmogelijk exact te bepalen is wat de bedoeling van het thema is. Ook is – en ik moet dit al eerder hebben verteld – de grammatica en de zinsbouw van hun taal heel anders dan die van ons, n.l. ze maken geen eind aan de zinnen door het gebruik van punten.
Met andere woorden, wanneer we een letterlijke vertaling zouden hebben gemaakt, zou er geen logische structuur zijn – meer een logische syntactische benadering – wat eenvoudig betekent een abstracte taal die volgens de gewone mensen zeer moeilijk te begrijpen is. Misschien dat ik tijdens het proces ik onbedoeld de betekenis heb veranderd, maar er was geen andere keus omdat de gedichten anders niet te begrijpen waren.
Sarah: “Is er een verband tussen de poëzie en de filosofie van elke kamer?”
Dr. Neruda: “Mijn collega’s en ik voelden dat alle objecten in een speciale kamer met elkaar waren verbonden – waarschijnlijk op manieren die we niet konden benaderen. We maakten ons voortdurend zorgen dat de vertaalindexen ietwat onnauwkeurig waren en dat dit ons vermogen beperkte om de links tussen de verschillende objecten te zien. En natuurlijk was de verbinding die ons het meest verbaasde de kunstvormen van de technologie, omdat we op geen enkele manier tot een conclusie konden komen over hun doel of functie.
Sarah: “Laten we het even hebben over de artefacts die in de kamers zijn gevonden. De enige waarover ik iets heb gehoord was die in de drieëntwintigste kamer, de optische schijf. Ik weet dat je me enkele foto’s hebt laten zien van die andere kamers, maar kun je deze nog nader toelichten?”
Dr. Neruda: “De optische schijf is het enige kunstobject van de drieëntwintig die we gevonden hebben die het ACIO met succes heeft kunnen ontsluiten, tenminste voor zover ik weet. De andere kunstuitingen werden alle naar het onderzoekslaboratorium van de Labyrint Groep in Zuid-Californië gebracht, onmiddellijk nadat ze waren ontdekt. Niemand wist dit onder veiligheidsniveau 12. Er gingen geruchten in een groter circuit binnen het ACIO dat er technologieën bestonden in de Oude Pijl plek, maar deze kregen nooit enige serieuze aandacht en zeker niet door het NSA.
De technologische kunstobjecten maakten Vijftien bijzonder nieuwsgierig omdat ze mogelijke oplossingen voor BST konden opleveren. En, zoals ik al eerder heb gezegd, Vijftien en de meesten van de Labyrint Groep dachten dat de WingMakers misschien de Labyrint Groep geen toestemming gaven om hiervoor BST in te zetten. Daarom beschouwde Vijftien de WingMakers als mogelijke tegenstanders in plaats van bondgenoten.”
Sarah: “Maar wat ik gezien heb lijkt niet erg geavanceerd of gebaseerd op een gevorderde technologie. Ze kunnen doorgaan voor kristallen of rotsen, of iets organisch. Waarom was de Labyrint Groep hierdoor zo geïntrigeerd?”
Dr. Neruda: “De kristalstructuren die in de meeste gevallen gevonden werden, leken niet normaal voor het oog. Het leken kristallen, maar wanneer je deze op moleculair en atoomniveau bekeek werd het duidelijk dat ze door mensenhand gemaakt waren. Met andere woorden, het waren synthetische kristalstructuren en we gingen van de hypothese uit dat ze gecodeerde informatie bevatten, zoals de optische schijf of de schilderijen. Onze hypothese was dat ze potentieel verband hielden met de optische schijf, omdat het de laatste kunstobjecten waren en het equivalent leken van een fundament of een sleutel die overal op paste.”
Sarah: “Verwees de vertaalde tekst van de optische schijf naar die andere kunstobjecten?”
Dr. Neruda: “Tot onze teleurstelling, nee. Er waren geen referenties.”
Sarah: “Je gaf geen antwoord op mijn vraag of er een verband was tussen de technologische kunstobjecten en de specifiek culturele kunstexpressies van elke kamer.”
Dr. Neruda: “Sorry, Blijkbaar is het mijn beurt om af te dwalen. In ieder geval, ja, er waren verbanden – hiervan waren we zeker, maar tegelijkertijd konden we onze theorie niet bewijzen doordat we niet in de kunstobjecten konden komen om het te bewijzen. Als gevolg hiervan besteedden we al onze tijd en energie aan de optische schijf omdat het de meest belangrijke van alle kunstobjecten was en ook omdat deze de grootste kans van slagen had om door onze technologie ontcijferd te worden.”
Sarah: “Waarom?”
Dr. Neruda: “Je moet in gedachten houden dat de technologische kunstobjecten extreem vreemd waren voor onze technologieën. Anders dan de optische schijf, waren de andere technologieën een combinatie van synthetische materialen die gebaseerd waren op organische structuren en in sommige gevallen menselijk DNA in hun structuur bevatten. Deze waren …”
Sarah: “Probeer je te zeggen dat de technologieën voor een deel menselijk waren?”
Dr. Neruda: “Ja … in zekere zin. Maar wat ik probeerde te zeggen is dat deze kunstobjecten moleculair gebaseerde computersystemen waren die door menselijke aanraking geactiveerd werden. En wij waren niet zeker of het letterlijk een specifiek mens was of een specifiek menselijk soort, of misschien een mens in een specifieke staat van emotie of denken. Wij hadden 115 mogelijke experimenten om te testen en ze faalden alle.”
Sarah: “Maar dit is werkelijk vreemd – waarom zou het menselijk DNA zich binnen een technologie bevinden – en dat gepraat over synthetische kristallen laat me koud.”
Dr. Neruda: “We hadden dergelijke bange vermoedens totdat we in staat waren bepaalde tekstgedeeltes in de optische schijf te vertalen. De filosofische verhalen van kamer één en twee overtuigden ons dat de WingMakers inderdaad authentiek konden zijn en wij hadden geen andere reden om hun verhaal in twijfel te trekken. Dat wil niet zeggen dat we alles geloofden, maar de filosofie was een doorbraak in ons begrip van hun veronderstelde missie met de huidige mensheid.”
Sarah: “Ik weet het niet – ik las de eerste twee filosofische verhandelingen die je me gaf en ik kon geloven dat ze van een buitenaards ras kwamen. En ik kon ook geloven dat ze van een leugenachtig ras kwamen die de filosofie en al dat culturele gedoe gebruiken om ons te laten geloven dat ze met goede bedoelingen komen terwijl dat niet het geval is. Ik bedoel, is dat niet een onderdeel van profetie waarover je gisteravond hebt gesproken?”
Dr. Neruda: “Welnu, is zie dat je de eeuwige sceptische journalist blijft. Ik ben blij dat je zo reageert. Sarah, alles wat ik je kan vertellen is dat wanneer je rekening houdt met alle kunstuitingen in de Oude Pijl locatie en je inleeft in hun inhoud en filosofie dat het nauwelijks te geloven is dat ze met een kwade bedoelingen zijn gecreëerd.”
Sarah: “Tenzij dat precies is wat zij ons willen laten geloven.”
Dr. Neruda: “Misschien. Het is moeilijk hierover te twisten. Ik denk dat het op een bepaald moment een individuele beslissing is. De Labyrint Groep – en hiertoe behoort ook de Corteum – waren het er over eens dat het een authentieke onthulling was van het Centrale Ras en zij voelden dat het geen misleiding was. Maar we hielden die mogelijkheid altijd open. Onze directeuren voor veiligheid en uitvoering ontwikkelden plannen voor het geval dat er wel sprake zou kunnen zijn van bedrog en misleiding.”
Sarah: “Een van de dingen die mij vreemd lijken, nadat ik de foto’s van de kamerbeschilderingen had gezien, was het feit dat ze zo sterk op elkaar leken. Ze waren duidelijk gemaakt door dezelfde kunstenaar of een groep kunstenaars. Maar wanneer ik aan een tijdcapsule denk, zou ik hebben gedacht aan een variëteit aan kunstvormen door diverse kunstenaars die verschillende perspectieven vertegenwoordigen etc. En dat is hier niet het geval. Heb je hier een verklaring voor?”
Dr. Neruda: “Ik denk niet dat hun doel was ons te informeren over hun kunstenaars of de gevarieerdheid in hun artistieke cultuur. Ik denk dat hun kunstfunctie allereerste een communicatievorm is en vervolgens als een vorm van tijdreizen of uittreden uit het lichaamsbewustzijn. De continuïteit van de 23 schilderijen, gezien als een geheel, lijkt het bewustzijn van de waarnemer uit te nodigen om letterlijk de wereld van de WingMakers te betreden. Hoewel zij de poorten waren en ik heb dit zelf ervaren.
Hun schilderen hebben ongelooflijk levendige kleuren. Je kunt je niet voorstellen hoeveel invloed ze hebben wanneer je ze zelf ziet, speciaal na hun reiniging en restauratie. Maar zelfs toen ze voor de eerste keer ontdekt waren zonder reiniging, vond ik het griezelig hoe ze na 1150 jaar zo helder waren met levendige kleuren. Het kwam vaak voor dat degenen van ons die betrokken waren met de restauratie en de catalogisering van de kunstproducten in de kamer gingen zitten staren naar deze beschilderingen. Bij vele gelegenheden deed ik dit urenlang, waarbij ik mijn ogen liet dwalen over de schilderijen en me verplaatste in de gedachte van de kunstenaar en wat ze probeerden te zeggen. Het was een heel sterke ervaring.”
Sarah: “Ik denk dat ze me een beetje bang maakten.”
Dr. Neruda: “Ik lach alleen maar omdat ik hetzelfde heb beleefd. Op een nacht na een dag van hard werken in de kunstkamers, bleef ik alleen achter. Ik was zo in beslag genomen door wat ik deed dat ik nauwelijks in de gaten had dat ik het veiligheidssysteem moest activeren op mijn terugweg. Ongeveer een half uur ging voorbij toen ik eindelijk besefte dat ik alleen was in de tijdcapsule – de stilte was ongelooflijk. In ieder geval, ik liep door de gang die alle 23 kamers verbond en passeerde elke kamer toen ik een aanwezigheid begon te voelen die overweldigend was. Elke keer dat ik een kamer binnenkwam verwachtte ik dat er iets uit het schilderij bovenop mij zou springen. Ze leken letterlijk te leven.
Onze verlichting was een draagbaar halogeensysteem van een hoge kwaliteit en elke kamer was op dezelfde manier uitgerust. Toen ik naar het eind van de gang liep – wat we de wenteltrap noemden – en ik in kamer twee keek, zag ik duidelijk iets bewegen en ik schrok me te pletter. Niet alleen door angst, maar ook door opwinding, denk ik, hoewel ik ook bang was. Maar deze beweging was eenvoudig een vaag beeld van iets dat uit het schilderij stapte om daarna in de ijle lucht te verdwijnen. Ik kon het niet goed zien.”
Sarah: “Wat was het? Was het menselijk?”
Dr. Neruda: “Ik kon het niet duidelijk genoeg zien om je vertellen wat het was, maar ik begon te theoretiseren dat sommige kamerbeschilderingen misschien doeleinden hebben die juist even buiten de visuele stimulatie liggen. Onze RV had ook enkele ervaringen van beweging in de schilderijen, en zij voelde alsof ze uit haar lichaam werd getrokken.”
Sarah: “Dit lijkt misschien een eigenaardige vraag, maar hoe weet je dat dit niet één groot bedrog was? Dat iemand of een groep dit alles heeft gecreëerd om het op een buitenaardse of toekomstige tijdcapsule te laten lijken, alleen maar voor de grap om met je denken te spelen?”
Dr. Neruda: “Wat wij zeker weten is dat dit geen grap of bedrog is. De Oude Pijl plek bestaat uit een enorme rotsstructuur dat letterlijk uitgehold is in de vorm van een helix (spiraal) die elke tien meter naar een andere kamer leidt – drieëntwintig om exact te zijn. Om die hele structuur te bouwen vereist een ongelooflijke techniek. Wij hebben nauwkeurig de tijd bepaald van de gecreëerde schilderijen en ze waren absoluut in de negende eeuw gemaakt en wij zijn zeker dat die techniek niet in die tijd heeft bestaan.”
Sarah: “Ik wil dit niet betwisten, maar wanneer deze kunstobjecten werkelijk van het Centrale Ras zijn lijkt het me zo eigenaardig dat zij deze op zo’n afgelegen plek in New Mexico in een enorme rots hebben begraven. En ook lijkt het me vreemd en zo verdomd moeilijk te geloven dat zij dit enorme werk alleen maar hebben uitgevoerd om ons iets te vertellen. Wat willen ze ons vertellen? Voel je wat ik bedoel?”
Dr. Neruda: “Ja, ik begrijp dat en ik neem je vragen serieus. Maar mijn punt is dat deze plek inderdaad een serie echte objecten bevat. En deze objecten corresponderen zelfs niet eens met dezelfde tijdschaal. Terwijl de schilderijen bijvoorbeeld 1100 jaar geleden zijn gecreëerd, beantwoorden de kunstobjecten zelfs niet aan de koolstofdatering of aan biologische analyses. Om de zaak nog ingewikkelder te maken, de pictogrammen in en rond de Oude Pijl plek zijn pas in de afgelopen vijftig jaar gecreëerd en dit kon zelfs wel hebben plaatsgevonden in het jaar of de maand voordat deze plek ontdekt werd.
Deze echte objecten zijn weliswaar een mysterie, maar ze zijn geen vervalsing. De echte vraag is of dit de identiteit of het doel is van de WingMakers zoals zij dit vertegenwoordigen.”
Sarah: “Oké, laten we zeggen dat dit geen bedrog is. Vertel me dan nu waarom je zo overtuigd bent van het feit dat dit een verdedigingswapen is. Het lijkt me meer een communicatieapparaat te zijn, of misschien het een of andere middel voor educatiedoeleinden. Waarom een wapen?”
Dr. Neruda: “De tekst van de optische schijf verklaart dit. En we hadden een RV sessie die dit bevestigde.”
Sarah: “Dus, de aarde is een genetische bibliotheek die de Animus wil gebruiken om zichzelf te herscheppen naar zieldragers, zoals jij aangeeft. En de Oude Pijl plek – en zijn zes soortgelijke plekken – zullen de aarde beschermen van deze plunderende buitenaardse wezens? Heb ik zo juist geformuleerd?”
Dr. Neruda: “Ik kan niet zeggen dat je specifieke conclusies juist of fout zijn. Ik kan je alleen maar zeggen dat de Animus een reële bedreiging is en dat de WingMakers hun genetica willen beschermen.”
Sarah: “Oké, vertel me dan waarom het Centrale Ras, die miljarden lichtjaren verwijderd zijn, zich zorgen maakt over wat er met ons gebeurt?”
Dr. Neruda: “Het Centrale Ras is verantwoordelijk voor het zaaien en cultiveren van hogere levensvormen in het universum en ze hebben een groot belang in het beschermen van hun genetica tegen de Animus. De aarde is niet de enige genetische voorraadschuur die zij op deze manier beschermen. Onze RV sessies ontdekten een database van planeten overal verspreid in het superuniversum die oneindig groot is.”
Sarah: “Dus dit is slechts een standaardprocedure voor dit ras – het installeren van een verdedigingswapen op de planeten die zij met leven bezaaid hebben?”
Dr. Neruda: “Ik denk het.”
Sarah: “Ik heb het woord ‘Animus’ vanmorgen opgezocht in het woordenboek. Het is een bekend woord. Hoe kreeg een ras, die de aarde ongeveer 300.000.000 voor het laatst bezocht heeft, het voor elkaar om in het Webster woordenboek vermeld te worden?”
Dr. Neruda: “Hun naam is bekend bij de WingMakers. Zij gebruikten hetzelfde woord in hun vertaalindexen. Er zijn bepaalde woorden die doelbewust door de WingMakers in onze taal zijn opgenomen.”
Sarah: “Dus je wilt zeggen dat de WingMakers in feite verantwoordelijk zijn voor dit woord in ons woordenboek?”
Dr. Neruda: “Nee. Weet je nog dat ik je zei dat de WingMakers cultuurdragers zijn?”
Sarah: “Ja.”
Dr. Neruda: “Zij codeerden de ontdekking van taal, mathematica, muziek enz. in onze genetische structuur. Wanneer wij evolueren activeren bepaalde voorlopers van ons soort – mensen zoals jij en ik – een deel van hun DNA voordat dit bij anderen gebeurt. Deze voorlopers kunnen deze gecodeerde informatie terughalen en het met het soort delen. In volgende generaties worden deze inzichten doorgegeven en al heel snel aanvaardt het hele soort deze nieuwe informatie of vaardigheid.”
Sarah: “Dus je zegt in feite dat het woord Animus gecodeerd lag in ons taalzintuig en iemand ontdekte dit woord, niet beseffend dat het de naam was van dit buitenaardse synthetische ras?”
Dr. Neruda: “Zoiets ja.”
Sarah: “Ik las ook de memo dat Dr. Sauthers (een collega van Dr. Neruda) schreef over een mondiale cultuur die het resultaat zou zijn van deze WingMakers locaties. Maar hoe kon deze objecten gebruikt worden om een mondiale cultuur te bouwen? Het lijkt me een beetje naïef.”
Dr. Neruda: “Het enige wat ik hierop kan zeggen is dat het een relatie heeft met het Internet en met een nieuwe communicatietechnologie die de WingMakers OLIN noemden of de One Language Intellect Network. Wanneer je de samenvatting van de Filosofie leest, zul je dit bevestigd zien. De WingMakers lijken erop te vertrouwen dat de OLIN technologie een bijdrage zal leveren bij het creëren van een mondiale cultuur door middel van het Internet. Dit valt samen met de profetieën die de Labyrint Groep hebben gedateerd als van 1500 jaar geleden. Natuurlijk werd deze technologie toen niet OLIN genoemd, maar de vaststelling van een mondiale cultuur en een verenigde regering werd al vele eeuwen geleden voorspeld.”
Sarah: “Is dit wat George Bush de Nieuwe Wereld Orde noemde?”
Dr. Neruda: “Ja, maar er zijn andere regeringsleiders die dit concept kennen.”
Sarah: “Wat doet de mensheid besluiten om zich te verenigen onder de leiding van een wereldregering, of een mondiale cultuur te vormen, wat dat ook moge betekenen? Ik zie dit nog niet gebeuren, althans niet in mijn leven.”
Dr. Neruda: “Volgens de WingMakers zal dit gebeuren door de digitale economie en daarna door het OLIN technologische platform van het Internet. En door middel van dit mondiale netwerk zullen de aspecten van vermaak en educatie geglobaliseerd worden. Dit is de basis van een mondiale cultuur met een verenigde handel, doeleinden en gemeenschappen. Wanneer deze stukken van de infrastructuur geplaatst zijn, dan zal de behoefte om deze infrastructuur te sturen onontkoombaar opdoemen. En de Verenigde Naties zal dan automatisch het aansturend lichaam worden. Zolang de wereldbevolking het digitaliseren van de economie aanvaarden en het OLIN technologische platvorm omarmen, zal ongetwijfeld de mondiale regering en cultuur verschijnen.”
Sarah: “En gisteren zei je dat dit waarschijnlijk in 2018 zou gebeuren?”
Dr. Neruda: “Volgens de voorspelling is dat het moment dat de Verenigde Naties de eerste verkiezingen gaan houden voor een wereldregering. En het zal geen krachtige, gecentraliseerde autoriteit zijn, maar eerder een publieke politieke organisatie worden voor besluiten en autorisatie over kwesties die voor de wereld van fundamenteel belang zijn. Kwesties als vervuiling, mondiale opwarming, grensgeschillen, ruimtereizen, terrorisme, handel, verbeteringen van de OLIN technologie en algemene technologische transferprogramma’s.”
Sarah: “En wat gebeurt er dan met de nationale soevereiniteit in deze nieuwe rol van de Verenigde Naties?”
Dr. Neruda: “Ik wil die vraag wel beantwoorden, hoewel die speculatief is, maar ik herinner je eraan dat je mij vroeg niet af te dwalen van het onderwerp. Wat wil je?”
Sarah: Nee, je hebt gelijk. Sorry. Laten we teruggaan naar de kunstobjecten. Wat was de conditie van die plek toen je er voor de eerste keer binnenkwam, of nog liever, waarom beschrijf je niet even je eerste bezoek aan die plek?”
Dr. Neruda: “Ik was één van de vijf van het ACIO die de reis naar New Mexico maakte om de locatie te verkennen nadat het in het begin was vastgesteld dat het potentiële ET mogelijkheden bezat. Niemand van ons had in die tijd het flauwste vermoeden dat de Oude Pijl plek zo’n belangrijke ontdekking zou worden.
De enige echte aanwijzing die we hadden was een kunstobject dat we daar in de buurt hadden gevonden, die veel later als de ingang van een ondergrondse kamer van een tijdcapsule werd gezien. Dit kunstobject bracht het project onder de controle van het ACIO omdat het door de NSA beschouwd werd als een object van buitenaardse oorsprong.”
Sarah: “Wat bracht de NSA ertoe om te concluderen dat dit kunstobject buitenaards was?”
Dr. Neruda: “Zoals alle andere kunstobjecten reageert het niet op koolstofdatering en het bezit speciale aanduidingen of symbolen die buitenaards lijken te zijn. Het was een zuivere kwaliteitssamenstelling van onbekende oorsprong. Wat nog belangrijker was, er was ook een duidelijke manier om het kunstobject te activeren of toegang te verkrijgen tot zijn binnenste controles. Het binnenste was ondoordringbaar voor verschillende spectrumanalyses – zelfs eenvoudige x-stralen konden het object niet binnendringen.
In ieder geval, dit artefact werd officieel overgedragen aan het ACIO, die oordeelde dat het van buitenaardse oorsprong was en vervolgens verderging met het onderzoeken van de regio waar het gevonden was. Wij ontdekten dat de buitenkant van het kunstobject een gedetailleerde topografische kaart was die de regio waarin het gevonden was nader omschreef. We gingen denken dat het kunstobject misschien geactiveerd zou worden of nuttiger gebruikt zou kunnen worden in de omgeving die door de buitenkant in kaart werd gebracht.”
Sarah: “Is dit het kunstobject dat je me op foto’s liet zien?”
Dr. Neruda: “Nee. Dit kunstobject vernietigde zichzelf nadat het ons naar de Oude Pijl locatie hand gebracht.”
Sarah: “Waarom dacht je dat het belangrijk was voor het activeren op de plek waar het gevonden was?”
Dr. Neruda: “Omdat we dachten dat het een soort kompas of thuisbaken was. We waren niet zeker, we konden geen enkel functioneel doel in het laboratorium vaststellen, dus het leek een logisch experiment om te zien hoe het apparaat zou functioneren in het gebied waar het ontdekt was. Ook klaagden de mensen die het kunstobject gevonden hadden dat het een hallucinerende uitwerking op hen had wanneer het in de buurt van hun maag werd gehouden.
Het ontdekkingsteam van het ACIO vogelde uit hoe dit apparaat gebruikt moest worden om de ingang van het binnenste van de rotswand te lokaliseren waarin de Oude Pijl plek was verborgen. Het apparaat leek, toen het geactiveerd was, golven of mentale plaatjes op te roepen die de persoon naar die plek stuurde. De RV die aan ons team was toegevoegd was degenen die het apparaat droeg toen het voor de eerste keer geactiveerd was en zij begon onmiddellijk beelden te zien. Dat gold ook voor mij. Uiteindelijk leidde het ons naar een grotachtige structuur 20 – 30 meter verborgen lag in een van de spleten van de ravijnwand.”
Sarah: “Was er al een ingang, of moest je een ingang forceren?”
Dr. Neruda: “De ingang was slim verborgen achter een natuurlijke grot, die op zijn beurt weer goed verborgen lag achter een laag struikgewas. Deze grot was ongeveer 25 meter diep en leidde naar het binnenste van de ravijnwand. We dachten dat een Indiaanse woning was of iets dergelijks dat al lang verlaten was. Aan het van de grot was een gang dat afboog naar de zijkant en aan het eind van die gang bevond zich een andere kamer. Een grote platte rots op de vloer verborg de ingang naar die plek.”
Sarah: “Dus je was ervan overtuigd dat er zich iets beneden de rotsige vloer bevond?”
Dr. Neruda: “Ja. Nadat we de rots verwijderd hadden, ontdekten we een onderaardse tunnel. De tunnel had een ‘J’ vorm en was ongeveer 1 meter in doorsnee. Ik gleed als eerste door de tunnel en kroop naar de ingang van de plek.”
Sarah: “Dus jullie gingen met 5 personen naar deze – deze plek, keken rond met je zaklantaarns en wat spookte er al die tijd in jullie hoofden?”
Dr. Neruda: “Wij allen waren zeer opgewonden en ook een beetje ongerust. We dachten dat we misschien een ET plek zouden vinden en we waren ons halfbewust dat het een actieve plek was, waardoor we steeds op onze hoede bleven.”
Sarah: “En dat hele ding was in de rots uitgehouwen?”
Dr. Neruda: “Het was geheel door mensenhand – of door buitenaardsen – gemaakt en dit wisten we pas op het moment dat we uit de tunnel kwamen. Het was alsof we in een nieuwe wereld geboren waren. Er heerste een absolute stilte, de lucht was koel, maar niet onbehaaglijk koud. Er waren geen tekens van leven en het leek alsof iedereen een nieuw doel kreeg – een intelligent doel dat we heel graag wilden ontrafelen.
Wat zo opmerkelijk was, was het ongelooflijke gevoel dat we in een surrealistische wereld wandelden – een wereld die door iets compleets eigenaardigs was gecreëerd. We dachten aan een ET constructie vanaf het moment dat we uit de ‘J’ tunnel stapten.”
Sarah: “Maar hoe wist je onmiddellijk dat het een kunstmatige constructies was en niet een serie natuurlijke kamers of grotten?”
Dr. Neruda: “Aan het begin van de wenteltrap bevonden zich sierlijke afbeeldingen die in de steen waren gekerfd met een precisie die ik nooit eerder had gezien. Ook was het hele tunnelsysteem duidelijk te glad – bijna gepolijst – om een natuurlijke constructie te zijn. Het leek een bepaalde architectuur van iemand die het met uiterste zorg en doelbewust ontworpen had.
Het verbaasde ons dat er niets op de vloer lag. Zelfs geen korreltje zand. Het oppervlak was helemaal schoon, zacht en gepolijst. Wel lag er stof, maar dan ook alleen stof. En iets wat op een laag polymeer leek bevond zich op elke vierkante centimeter van de structuur met inbegrip van het plafond.
Toen we de eerste kamer binnenkwamen – die ongeveer 30 meter van de ingang ligt – voelde ik een duidelijk gevoel van ontzag, of zoiets als een religieuze ervaring denk ik. Nadat onze lichten de muurbeschilderingen verlichtten, waren wij een lange tijd sprakeloos. Alle zaklantaarns richtten zich op de muurschildering en we staarden ongeveer 40 seconden in de ongelooflijke stilte van deze structuur die op een grafkelder leek.
Sarah: “Vond je alle kamers op dezelfde dag?”
Dr. Neruda: “Ja. We gingen van kamer naar kamer, en elke keer voelden we ons in een vreemd natuurkundig historisch museum. Je moet begrijpen dat onze verlichting niet erg goed was omdat we niet hadden verwacht dat we iets anders dan zaklantaarns nodig zouden hebben. Ik herinner me nog levendig dat ik voor de eerste keer alle kamerbeschilderingen zag en er alleen maar naar staarde – gebiologeerd door het ongelooflijke anachronisme van de plek. Ik had nooit eerder een dergelijke surrealistische omgeving gezien – het was gelijktijdig griezelig en fascinerend.”
Sarah: “Hoe groot waren de kamers en de beschilderingen?”
Dr. Neruda: “De kamers waren betrekkelijk klein – ongeveer 4 meter in doorsnee met een tamelijk hoog plafond, in sommige gevallen ongeveer 6 meter.”
Sarah: “Naar de foto’s te zien van de kamerbeschilderingen, moeten de schilderijen tamelijk groot zijn?”
Dr. Neruda: “Ja, ze zijn groot en ze zijn altijd gericht op de ingang van de kamer. Wanneer je net buiten de kamer staat kun je het hele schilderij niet zien, het is te groot. Je moet de kamer binnengaan om het geheel te kunnen zien.”
Sarah: “Wat zijn naar de mening van de Labyrint Groep de artistieke merites van deze schilderijen?
Dr. Neruda: “Niemand van de Labyrint Groep wil zich tot een kunstcriticus opwerpen. Ik denk dat ik eerlijk ben wanneer ik zeg dat iedereen die de kamerbeschilderingen in hun oorspronkelijke omgeving heeft gezien de artistieke merites te fascinerend vond. Ik denk dat degenen die ze alleen op foto’s hebben gezien de kunstwaarde niet zo hoog achtten en het meer zagen als een radertje in een schitterend ontworpen wiel, zoals een illustratie in een kinderboek.”
Sarah: “Niet om van onderwerp te veranderen, maar ik blijf me afvragen waarom je mij hebt uitgezocht – ik bedoel – ik weet dat je zei dat dit willekeurig was, maar waarom koos je een doorsnee journalist om dit verhaal te vertellen? Waarom geen wetenschapper of iemand die tenminste verstandige vragen zou kunnen stellen? Ik moet bekennen dat ik me volstrekt ongeschikt vind om je te interviewen, alleen al omdat ik niet weet welke vragen ik je moet stellen.”
Dr. Neruda: “Je doet het prima, absoluut. Je moet je geen zorgen maken over je vragen. Ze getuigen van inzicht. En de meeste mensen die deze informatie zullen lezen, zullen meer geïnteresseerd zijn in de dingen die jij vraagt dan in de fysische of wetenschappelijke verklaringen.”
Sarah: “Misschien, maar ik heb dat vervelende gevoel dat, wanneer ik je de wetenschappelijke vragen zou kunnen stellen, jij gemakkelijker je verhaal of je geloofwaardigheid zou kunnen bewijzen. Ik denk dat ik je op de een of andere manier beperk.”
Dr. Neruda: “Wat precies denk je dat je mij had moeten vragen?”
Sarah: “Ik denk dan meestal aan dingen die in verband staan met tijdreizen en BST. Gisteravond heb je over zaken gesproken die, toen ik ze eerder op deze dag herlas, mij het gevoel gaf dat ik meer de diepte in had moeten gaan.”
Dr. Neruda: “Zoals”
Sarah: “Dat is het probleem, ik weet het niet.”
Dr. Neruda: “De reden waarom ik jou uitkoos was eenvoudig. Ik moest iemand vinden die toegang had tot de ‘mainstreammedia’ en die toch betrekkelijk onbekend was. Had ik een wetenschappelijke journalist van een belangrijke krant gekozen, dan waren er meer wetenschappelijke vragen gesteld en minder vragen over de culturele, artistieke en sociale implicaties van het Oude Pijl Project. Uit mijn willekeurige selecties wist ik dat jij geen gevestigde naam te verdedigen had, dat je wist hoe je de media moest benaderen en dat je de vragen dusdanig zou stellen dat dit je entiteit niet zou verraden. Daarom praten we nu – en vanwege het feit dat jij niet denkt dat ik gek ben.”
Sarah: “Ik heb je dit nooit eerder gevraagd – ik ben gewoon nieuwsgierig – was ik de eerste journalist die je benaderde, of heeft eerst iemand anders geweigerd voordat je mij vroeg?”
Dr. Neruda: “Nee, jij was de eerste persoon buiten de Labyrint Groep waarmee ik heb gesproken over dit verhaal.”
Sarah: “Ik zou enigszins van onderwerp willen veranderen en je iets willen vragen over de persoonlijkheid van Vijftien – is dat oké?”
Dr. Neruda: “Ja, dat is prima.”
Sarah: “Wat voor leider was hij?”
Dr. Neruda: “Hij is extreem betrokken en hij verlangt van iedereen die met hem werkt eenzelfde betrokkenheid. Hij is een workaholic, slaapt ongeveer 4 uren per nacht en werkt de rest van zijn tijd aan sommige aspecten van BST. Wanneer er sprake is van een onderzoek of een ontwikkeling van nieuwe technologieën die niet een specifieke en strategische impact hebben op BST, is hij er niet in geïnteresseerd. Zal zelfs niets vragen over dergelijke projecten en in het algemeen zijn er binnen het ACIO altijd drie of vier projecten die niets met BST te maken hebben. Binnen de Labyrint Groep heeft elk project te maken met BST.”
Sarah: “Hoe ziet hij eruit?”
Dr. Neruda: “Hij is van een gemiddelde lengte, heeft tamelijk grijs haar dat tot op zijn schouders valt en draagt dit meestal in een staart. Hij doet me altijd aan Pablo Picasso met zijn lange haren denken – hij heeft dezelfde doordringende ogen. Hij komt oorspronkelijk uit Spanje, dus het is geen toeval dat hij op Picasso lijkt. Zijn meest opvallende kenmerken zijn de ogen, ze zijn speels ondeugend zoals je van een kind verwacht die oppervlakkig iets stouts heeft gedaan maar onderhuids iets wonderbaarlijks heeft gedaan. Men begrijpt gewoon dat wonderbaarlijke deel niet. Dat is wat je achter zijn ogen ziet.”
Sarah: “Misschien heb ik je dit al eerder gevraagd, maar hoe oud is hij?”
Dr. Neruda: “Hij is ongeveer 60 jaar oud, denk ik – of hij lijkt zo oud. Ik heb nooit iemand zijn leeftijd horen noemen. Ik weet dat toen hij student was, hij er oud uitzag voor zijn leeftijd. Ik denk dat hij in zijn vroege twintiger jaren grijs begon te worden en dat is misschien de reden dat hij vaker werd aangezien voor een professor dan voor een student.”
Sarah: “Je zei eerder dat hij van de school werd getrapt. Waarom?”
Dr. Neruda: “Besef dat hij, toen hij op een leeftijd was waarop de meeste kinderen zich bezighielden met afspraakjes en feesten, aan BST werkte – of tenminste aan de vroege versies van tijdreizen. Hij is een van de zeldzame visionairs die de fysieke wereld binnenkomen en al op zeer jeugdige leeftijd weet wat hij hier komt doen. Vijftien was geboren om zich bezig te houden met tijdreizen. Einde verhaal. Dat was het enige waarin hij geïnteresseerd was.”
In de vijftiger jaren, werd het BST onderzoek als een tijdverspilling gezien, dus geen woordspeling. Het was gewoon te theoretisch en te onpraktisch. Ik denk dat Vijftien zijn professoren te zeer van zich verwijderde omdat hij zo’n briljant student was die de meeste van hen overvleugelde. Hij is ook erg koppig en toen de professoren hem vertelden dat hij zijn onderzoek op praktische onderwerpen moest richten, hij hen waarschijnlijk vertelde dat zij te klein dachten of iets dergelijks. Later in dat semester werd hij gedwongen om te vertrekken, zo gaat het verhaal.
Bell Labs huurde hem echter in voor een kortlopend karwei, vanwege zijn onderzoek naar kwantumverschijnselen en hoe deze beïnvloed konden worden door het bewustzijn.”
Sarah: “Het spijt me, wat zijn precies kwantumverschijnselen ?”
Dr. Neruda: “Het zijn elementen zoals electrons en neutrons. Kwantumfysica houdt zich bezig met de fundamentele bouwstenen van de materie en ze kunnen zowel als een golf als een deeltje verschijnen.”
Sarah: “Oké, dus Vijftien wilde bewijzen dat kwantumobjecten beïnvloed worden door het bewustzijn. Waarom was dat zo gevaarlijk voor een onderzoeksuniversiteit?”
Dr. Neruda: “Op zichzelf was het niet zo radicaal, want het was maar een klein onderdeel van zijn totaalonderzoek in hoe BST gebouwd moest worden, door gebruik te maken van de nieuwe fysica die al snel geïntroduceerd werd binnen de gemeenschap van de kwantumfysica. Vijftien had altijd beweerd dat de algemene relativiteitstheorie van Einstein tekortschoot. Wat geen populaire positie was. Op ongeveer dezelfde wijze waarop de theorie van het mechanische universum van Newton te beperkt werd bevonden en niet in staat was de meeste verschijnselen te verklaren die wij vandaag de theorie van complexheid of chaos noemen. Vijftien voelde dat de theorieën van Einstein de invloed van het bewustzijn onderschatte die het had op kwantumverschijnselen.
In de vijftiger en zestiger jaren kwam dit neer op ketterij, speciaal omdat het onmogelijk door mathematische modellen of formules te bewijzen viel. Als gevolg hiervan ging Vijftien door met in het geheim zijn theorieën te ontwikkelen en werd hij opgemerkt door het ACIO toen hij betrokken werd bij een project die te maken hadden met heuristische leersystemen die gebaseerd waren op een technologie die het ACIO terugontwikkeld had van de Grijzen.
De projectleider van het ACIO herkende zijn intellect en zijn kleurrijke creativiteit en kreeg een relatie met de jonge man. Enkele maanden later werd Vijftien gevraagd bij het ACIO te komen werken en kreeg al snel de positie van onderzoeksdirecteur. Hij werd later geïntroduceerd bij de intelligentieversnellingstechnologie van de Corteum en de rest is geschiedenis zoals ze zeggen.”
Sarah: “Op welke manier versnelt deze Corteum technologie het bewustzijn of vergroot deze?”
Dr. Neruda: “Weinig mensen beseffen dat hun bewuste verstand slechts werkt met ongeveer 15 bits informatie per seconde in lineaire tijd. In verticale tijd echter werkt het onbewuste brein met gemiddeld 70 – 80 miljoen bits aan informatie. Dus, in het normale bewustzijn wordt de mens zich slechts bewust van een zeer klein deel van de informatie die voortdurend vanuit een onbewust niveau naar hem toestroomt. De Corteum technologie was ontworpen om de filteraspecten van het bewuste denken te reduceren om de informatiepakketten van een hogere frequentie naar het bewuste brein te brengen.
Parallel met deze poging, wordt het breincircuit – zoals je wilt – opnieuw ‘bedraad’ om de hogere voltage van de informatie uit het onbewuste aan te kunnen, waardoor vermogens ontstaan zoals een fotografisch geheugen en het abstracte denken. Deze vermogens worden de matrixfilter die uit de onbewuste schatkamer de meest relevante informatie aantrekt op ieder moment dat zich een probleem of een taak voordoet.”
Sarah: “Wanneer ik een gedragswetenschapper was, zou ik je nu duizenden vragen kunnen stellen. Maar ik snap het niet meer, ik bedoel hoeveel informatiebits kun jij nu verwerken?”
Dr. Neruda: “Dit is in werkelijkheid geen eenvoudige vraag – de kwantiteit van de informatieverwerking – doch betreft eerder de relevantie van de informatie in lineaire tijd die gebaseerd is op de intentie van het individu. Wanneer men door het proces van de Corteum technologie gaat, wordt het vermogen om zich af te stemmen op die informatiepakketten die relevant zijn voor die situatie in sterke mate verbeterd. De meeste mensen die in een gegeven situatie geconfronteerd worden met het bewuste verstand, zoeken de oplossing die hen in het verleden heeft gediend. Dus, deze mens valt terug op sleur en oude patronen, die hen afsluit voor de onbewuste informatiepakketten die gebaseerd zijn op de ‘realtime’ analyses van de situatie die een hoge relevantie kennen.
Deze technologie versnelt de circulatie van informatie tussen de bewuste en de onbewuste aspecten van het brein om eerder over te gaan in het patroon van een stijgende spiraal, dan in een patroon van een zich repeterende cirkel. En hierdoor wordt de aangeboren intelligentie van het individu vrijgemaakt. Dus je zei in feite dat de Corteum technologie niet simpel de intelligentie verhoogt, maar de natuurlijke intelligentie van het individu gemakkelijker toegankelijk maakt.
Sarah: “Dat is een kans! Ik zou willen dat ik die intelligentieversneller van het Corteum kon ondergaan, want dan zou ik je enkele zinnige vragen kunnen stellen! En met deze opmerking zou ik graag een korte onderbreking willen voorstellen.”
Een pauze van 10 minuten.
Dr. Neruda: “Nu je de taperecorder aan hebt staan, zal ik even het een en ander herhalen. De Corteum technologie was het enige en meest invloedrijke element wat ervoor zorgde dat hij de Uitvoerend Directeur werd van zowel het ACIO als de Labyrint Groep. Toegegeven, hij had een briljant verstand voordat hij dit verbeteringsproces van de intelligentie kon ondergaan, maar om de een of andere reden leek die technologie zijn intelligentie sterker te hebben verbeterd dan iemand anders van een dergelijk niveau.”
Sarah: “Heeft ooit iemand wel eens de verdenking uitgesproken dat de Corteum en Vijftien misschien andere doeleinden dienden dan de Labyrint Groep? Ik bedoel, heeft men wel eens overwogen dat Vijftien en de Cordeum een andere agenda hadden – misschien was BST niet het uiteindelijke doel?”
Dr. Neruda: “Nee. Er was – en ik denk dat dit nog steeds geldt – een absoluut vertrouwen in Vijftien en de Corteum. Je dient te begrijpen dat de Corteum een ras met goede bedoelingen was. We hebben nooit een teken gekregen dat ze iets anders dan goede bedoelingen hadden om ons te assisteren en zoveel mogelijk probeerden wij op onze beurt hen te helpen. Wij waren welgemanierde en volledige partners.”
Sarah: “Je zei gisteravond dat de Corteum een onderdeel waren van de Labyrint Groep, maar dat niet meer dan een honderd of zo feitelijke deelnemers waren. Hoe werd je lid van de Labyrint Groep?”
Dr. Neruda: “In werkelijkheid weet ik dat niet precies. Ik kan je alleen maar zeggen wat mij verteld is toen ik diezelfde vraag aan een van de directeuren stelde die mij steunden om het ACIO binnen te komen. Hij vertelde me dat Vijftien door de Corteum was uitgekozen als hun verbindingsman met het ACIO. Ze kozen hem uit als enige met wie ze hun technologisch transferprogramma met de mensen wilden uitwisselen.
Vijftien ging akkoord om zich te onderwerpen aan de intelligentie-verbeteringstechnologie die de Corteum aanboden. Door deze ervaring zag Vijftien hoe BST ontwikkeld kon worden. Hij creëerde in essentie het skelet en ontwierp de blauwdruk.
Een van de dingen die de Corteum in overvloed bezitten is logische intelligentie. Zij waren zeer begaafd in termen van wetenschappelijk onderzoek en logische analyses. Zij gaven toe dat zij het vermogen misten in het creatieve visionaire aspect van het ontdekken. En dat was precies waarin Vijftien uitblonk.”
Sarah: “Maar je praat over een ras dat technologisch superieur is aan ons. Hoe kunnen ze dan een gebrek hebben aan creatieve inzichten?”
Dr. Neruda: “Al deze dingen zijn relevant. In vergelijking met de virtuositeit van de mens, zijn de Corteum creatief en visionair. Maar er zijn formatieve principes van de fysica in een dimensionale matrix die volledig vreemd zijn voor alle wezens, met uitzondering van de meest doordringende intellecten. En Vijftien had een dergelijk intellect. De Corteum hopen dat Vijftien, en meer algemeen, de Labyrint Groep, BST kunnen ontwikkelen omdat de Corteum hun eigen toepassing voor deze technologie bezitten.”
Sarah: “Maar gisteravond zei je dat er andere rassen in onze galaxy zijn die misschien al vermogens van tijdreizen bezitten, waarom gaan de Corteum niet naar die rassen toe om een deal met hen te sluiten?”
Dr. Neruda: “Zoals ik al eerder zei, een ras dat op eigen initiatief het tijdreizen heeft ontwikkeld zal niet bereid zijn dit met een ander ras te delen. Het is werkelijk het best bewaakte van alle technologieën. En een ras vraagt gewoon niet of het deze technologie mag lenen wanneer deze het nodig heeft. Het is zo gemakkelijk om van een technologie afhankelijk te worden. Bovendien bestaat er – zoals ik gisteravond al heb proberen uit te leggen – een duidelijk verschil tussen tijdreizen en BST. Ik ken geen enkel soort dat een vorm van BST bezit die de Labyrint Groep probeert te ontwikkelen.”
Je kunt het hiermee vergelijken Sarah, BST verlangt een aantal onderling afhankelijke, doch afzonderlijke technologieën waarvoor de ontwikkelaar nieuwe theorieën, nieuwe wetten van de fysica moet toepassen die nog niet eerder ontdekt zijn. En daarna moet hij een aantal technologieën bouwen die fundamenteel gebaseerd zijn op een nieuwe matrix van hoe de wereld werkt – het is een ontmoedigende klus. Alles wat eerder voor waar werd gehouden kan worden weggegooid, moet opnieuw uitgevonden of opnieuw gedefinieerd worden en daarna geïntegreerd worden in deze nieuwe matrix.
Zo staat BST ervoor, je start met een blanco vel en je kunt het bewustzijn van materie opnieuw uitvinden, herformuleren en herscheppen.”
Sarah: “Een beetje rustig aan alsjeblieft – ik volg het niet meer. Het bewustzijn van materie?”
Dr. Neruda: “Weet je nog wat ik eerder heb gezegd over kwantumdeeltjes/golven en hoe deze het bewustzijn beïnvloeden?”
Sarah: “Ja.”
Dr. Neruda: “Kwantumobjecten worden in toenemende mate korrelig of verfijnd totdat ze een zuivere lichtenergie worden en geen massa meer bezitten. Ze behoren niet meer tot een fysische werkelijkheid, maar zijn eerder een zuivere energietoestand. Deze energie is verder opgedeeld in trillingsoctaven. Met andere woorden, deze lichtenergie vibreert en zij vormen, evenals muziek, de bouwstenen en harmonieën, boventonen. Deze boventonen resoneren met de fundamentele energietrilling en het gehele energiepakket zingt als een koor, maar dan wel met een stem van licht.
Dit zingen is, zoals je wilt, het equivalent van een bewustzijn dat alle materie doordringt – elk fysisch object in het gehele universum. Vijftien heeft dit alles doordringende bewustzijn met succes bewezen. Hij noemt dit ook de met Licht Gecodeerde Realiteit Matrix of LERM, voor degenen onder ons dit een korte omschrijving willen. In ieder geval, LERM is een van de nieuwe theorieën die nodig was om een manier te vinden om te bewijzen dat BST inderdaad een mogelijkheid was en niet alleen maar een fantasierijke visie in het denken van Vijftien.”
Sarah: “Dit alles doordringende bewustzijn dat je noemde, heb je dan niet over geest of God?”
Dr. Neruda: “Precies.”
Sarah: “Nu ga je toch te ver. Ga je mij vertellen dat Vijftien God ontdekt heeft? Dat hij het bestaan van God bewezen heeft?”
Dr. Neruda: “Ja, in zekere zin, maar – maar God is niet degene die wij zo noemen. Het is LERM. En Vijftien was heel duidelijk dat we LERM nooit mogen vergelijken met God of zelfs met iets dat op God lijkt. Hij zag LERM liever als de schaduw van God. Het licht dat schaduw veroorzaakt en hij gelooft dat het object van de schaduw zelf onmogelijk voor de wetenschap of voor elke ander objectieve vorm van onderzoek te bewijzen is.”
Sarah: “Oké, oké. Maar luister even naar mij. Wanneer LERM de schaduw van God is, zoals je zegt, dat bewijst dit toch het bestaan van God?”
Dr. Neruda: “Voor ons in de Labyrint Groep die het werk van Vijftien begrijpen, is het antwoord ja.”
Sarah: “Dus, is dit dan niet nog belangrijker dan het Oude Pijl Project? Ik bedoel, wanneer iemand een bewijs van God heeft is het dan niet zijn morele plicht om deze informatie met het publiek te delen?”
Dr. Neruda: “Misschien, maar de enige manier waarop het met het publiek gedeeld kan worden is de onthulling wie de Labyrint Groep is en dat is iets wat Vijftien zelfs niet wil overwegen. Hij is bang voor het gevolg dat hij belachelijk gemaakt en verkeerd begrepen zal worden, en hij denkt zeker te weten dat niemand hem zou geloven, want er bestaan zoveel geheime technologieën die hem tot deze conclusie leiden, en hij heeft geen interesse in het onthullen van deze technologieën aan de academici, regeringsinstituten of de media. Hij zou de volgende Messias worden, of een duivel, afhankelijk van iemands perspectief.”
Sarah: “Dus hij zit in de val van zijn eigen geheimhouding”
Dr. Neruda: “In zekere zin, maar zo voelt hij het niet. Hij is in feite zo ver verwijderd van het sociale weefsel en van de wetenschappelijke gemeenschappen van academici dat hij, vanwege praktische doeleinden, zijn schepen achter zich verbrand heeft en geen enkele plan heeft om de kloof te dichten tussen zichzelf en allen die hij achtergelaten heeft.”
Sarah: “Hij moet ongelooflijk eenzaam zijn.”
Dr. Neruda: “Dat denk ik niet. Hij is vol energie en fundamenteel gelukkig. Hij doet precies wat hij wil doen. Ik kan zeggen dat ik hem nog nooit gedeprimeerd heb gezien, misschien teleurgesteld, maar nooit gedeprimeerd.”
Sarah: “Ik zie niet het verband tussen LERM en BST.”
Dr. Neruda: “Zie je, wanneer materie verdwijnt in octaven van licht en licht verdwijnt in octaven van bewustzijn en bewustzijn verdwijnt in octaven van realiteit, dan zijn materie, licht, bewustzijn en werkelijkheid alle van elkaar afhankelijk zoals een ecosysteem. En wanneer je bij het ecosysteem één element verandert, dan beïnvloed je het geheel. Isoleer je één element in het LERM en verander je dit, dan kan het de werkelijkheid veranderen. En dit is de fundamentele constructie van BST. Beantwoordt dit je vraag?”
Sarah: “Ik ben niet zeker, ik weet het niet. Misschien doet dit alles niet ter zake. Opnieuw, het is mijn terrein niet. Ik vind het interessant, maar tegelijkertijd is het frustrerend. Ik word zelfs kwaad dat dit zich allemaal in mijn wereld afspeelt en ik weet hier niets van – wel, ik bedoel ik wist het niet tot dit moment. Het lijkt me onrechtvaardig. Het is steeds weer het oude verhaal van ‘haves en have-nots’. Kun je begrijpen dat iemand zich zo voelt – terwijl hij dit alles voor de eerste keer hoort en zich zo buitengesloten voelt?”
Dr. Neruda: “Ja, dat begrijp ik.”
Sarah: “Voor jou geldt dat je dit alles is toegevallen. Per slot van rekening behoor jij tot de wetenden. Maar de rest van ons die maar wat aanmodderen in onze levens en van alles denken over die wereld, botsen alleen maar tegen elkaar op in het duister. Wij zijn volslagen stom, niet waar?”
Dr. Neruda: “Ik weet het niet, misschien. Misschien heb je gelijk, maar het doet niets ter zake. Ik weet alleen maar wat ik weet en ik geloof wat ik geloof. Al het andere is voor mij even mysterieus als voor jou. Het is een grote vergissing te denken dat de Labyrint Groep, of een van zijn leden, met inbegrip van Vijftien en de Corteum, dit alles begrijpen. Ook zij niet. Maar zij werken hard om de antwoorden te krijgen, Sarah. Ik bedoel echt hard. Ze hebben hun hele leven gewijd aan deze missie – BST. Zij kregen deze kennis niet toevallig. Ze probeerden en faalden bij duizenden verschillende experimenten totdat zij het bestaan van LERM vonden en zij zullen waarschijnlijk nog wel eens duizend keer falen voordat zij de oplossing van BST vinden. Maar geloof me, deze individuen kregen die kennis niet zomaar en zij kregen dit niet van de een of andere hogere macht.”
Sarah: “Nee, zo bedoelde ik dat niet. Ik ben blij met de Labyrint Groep – echt waar. Ik ben blij dat iemand op deze planeet dit uitgevogeld heeft, of het tenminste probeert. Het alleen maar oneerlijk dat zo weinigen het bewijs – de kennis – de gelegenheid krijgen om dit alles te begrijpen. Hun levens zijn zo anders, ze hadden net zo goed op een andere planeet kunnen wonen. Ze hadden net zo goed buitenaardse wezens kunnen zijn.”
Dr. Neruda: “Ik lach alleen maar omdat dit vanaf de start de angst van Vijftien is geweest – dat ooit iemand het bestaan van de Labyrint Groep zou ontdekken en zijn agenda, ze zouden als ET’s gezien worden. En hier ben jij die deze angst bevestigt.”
Sarah: “In zeker zin, ik wou dat je mij niet had uitgekozen. Mijn leven is nu zo anders. Ik kan aan niets anders meer denken. Het houdt me elke minuut wakker. Ik heb geen idee hoe ik dit verhaal naar buiten moet brengen. Ik heb geen idee. Geen enkele.”
Dr. Neruda: “Sarah, herinner je de eerste keer dat ik Corteum noemde? Je eerste vraag was: “Waar lijken ze op?”
Sarah: “Ja. En jouw punt is?”
Dr. Neruda: “Dit zijn de logische vragen die mensen willen zien. LERM zal misschien een aantal wetenschappers interesseren, maar dat betwijfel ik. Wat in deze interviews neergezet wordt is zo bovennatuurlijk dat ik eraan twijfel of er wel een wetenschapper is die dit serieus neemt. En degene die dat wel doet, zou het zien als een nobel gebaar van een authentiek monistisch idealisme en niets anders. Dus je ziet dat je eerste impulsen vertrouwd moeten worden. Stel de vragen die de mensen interesseren, in die zin dat hun fundamentele nieuwsgierigheid wordt bevredigd. En maak je geen zorgen over het veranderen van de wereld door wat ik heb te zeggen. Ik wens dat gewicht niet op mijn schouders.”
Sarah: “Oké, dat is juist. Je hebt het bij het rechte eind. Trouwens, ik ben zelfs niet overtuigd van de waarheid van dit alles. Ik ben niet overtuigd door alles wat je zegt – ik sla het alleen maar op.”
Dr. Neruda: “En ik wil jou of iemand anders niet overtuigen. Ik beantwoord je vragen even nauwgezet als ik ze ken.”
Sarah: “Raak. Nu even voor de lezers die dit interview uiteindelijk lezen – waar lijken die Corteum op?”
Dr. Neruda: “Ik dacht dat je het nooit zou vragen. Ze zijn ongeveer drie meter lang en hebben zeer lange schedels en slanke lichamen. Hun huid is heel licht, bijna doorschijnend zoals je zou verwachten bij grotbewoners. Hun ogen zijn betrekkelijk groot en hebben verschillende kleuren zoals die bij ons, behalve dat de Corteum verschillende kleuren in hun ogen hebben afhankelijk van hun leeftijd en in sommige gevallen van hun emotionele toestand.
Wat heel uniek is bij de Corteum is dat ze een ongelooflijk gevoelig zenuwstelsel hebben dat hen in staat stelt om werkelijk alles te verwerken wat in hun omgeving plaatsvindt, zoals de gedachten van een ander. Wat betekent dat wanneer je bij heb bent je de controle over je gedachten moet hebben anders zullen ze die onmiddellijk kennen. Ze zijn emotioneel zeer gevoelig.”
Sarah: “Hoe communiceren ze met jou?”
Dr. Neruda: “Ze spreken perfect Engels of Frans, Italiaans, Spaans of bijna elke taal die nodig is. Het zijn zeer begaafde taalkundigen en kunnen in het algemeen een taal in een paar weken leren en kunnen meesters van die taal worden in een paar maanden. Hun breinen zijn als sponzen, maar zoals ik al eerder zei, terwijl ze ongelooflijke mentale krachten bezitten om nieuwe informatie te absorberen en dit kunnen synthetiseren met oude informatie, zijn ze niet zo goed in het creëren van nieuwe informatie die geen enkel verband heeft met de bestaande informatie. Dat is precies waarom zij zo onder de indruk zijn van Vijftien.”
Sarah: “Waarom zijn ze geïnteresseerd in het Oude Pijl Project?”
Dr. Neruda: “Voor hetzelfde als Vijftien, denk ik. Ze worden volledig in beslag genomen om BST te creëren en hopen dat er een bepaalde technologie of theorie in de Oude Pijl plek te vinden is die de ontwikkeling van BST kan versnellen.”
Sarah: “En wat willen de Corteum met BST doen?”
Dr. Neruda: “De Corteum hebben een planetair stelsel dat heel kwetsbaar is geworden omdat de beschermende atmosfeer met een alarmerende snelheid aan het degenereren is. Hun atmosfeer beschermt hen, zoals die van ons, tegen gevaarlijke lichtgolven die door hun plaatselijke zon worden uitgestoten en in mindere mate door hun meest nabijgelegen sterren. In ieder geval heeft deze conditie ertoe geleid dat ze nachtwezens worden, die alleen maar ’s nachts buitenkomen en zelfs dan nog voor een korte tijd indien nodig. Gedurende vele generaties zijn ze heel kwetsbaar geworden voor deze conditie die ze proberen op te lossen. Hun huid wordt steeds gevoeliger terwijl hun atmosfeer steeds minder bescherming biedt.
Hun wetenschappers voorspellen dat het nog maar 10 – 20 jaar duurt voordat ze het hele jaar ondergronds moeten blijven. Dit heeft een grote invloed op hun manier van leven, economie, sociale structuur – elk mogelijk aspect van hun samenleving wordt beïnvloed en meestal op een negatieve manier, althans volgens hun normen. Zij hopen dat BST hen in staat stelt een technologie te installeren die zij onlangs hebben ontdekt om een verdere afbraak van hun atmosfeer te voorkomen”
Sarah: “Waarom kunnen ze deze technologie nu niet inzetten?”
Dr. Neruda: “Het is niet een regenererende technologie, het is een preventieve technologie. Regeneratieve technologieën zijn onmogelijk wanneer een systeem een bepaald punt in de afbraak is gepasseerd. In hun scenario zou alleen BST hun omgeving kunnen herstellen.”
Sarah: “Klaarblijkelijk bezitten ze de technologie voor ruimtereizen. Waarom zoeken ze geen andere planeet om te koloniseren?”
Dr. Neruda: “Dat hebben ze geprobeerd, maar alle planeten die voor hun soort geschikt waren, zijn al bezet. En ze zijn niet geïnteresseerd om geassimileerd te worden door een bestaande cultuur of samenleving. Ze willen hun eigen identiteit en sociale structuur handhaven. Ook wat zij als geschikt beschouwen voor bewoning is heel bijzonder. Bijvoorbeeld, ze hebben hetzelfde probleem met de aarde als met hun eigen planeet – in feite is het hier nog erger. Daarom moeten ze hier in onze ondergrondse bases wonen om op deze planeet te overleven. Daarom moesten wij een speciaal ruimtestation voor hun schepen bouwen.”
Sarah: “Willen ze contacten met onze regeringen en onze mensen?”
Dr. Neruda: “In het begin wel, denk ik. En in feite hebben ze het geprobeerd. Maar ze werden al snel naar het ACIO doorgestuurd en wij overtuigden de NSA en alle geïnteresseerde partijen dat de Corteum de aarde hadden verlaten omdat ze voor hun leven vreesden. Dus, voorzover het onze operaties binnen het NSA betrof, waren de Corteum al lang verdwenen en gelukkig was het NSA in die tijd druk bezig met ander ET zaken, namelijk de Grijzen.”
Sarah: “Ik wil even terugkeren naar de WingMakers. Wat denken de Corteum van de WingMakers plek, ik veronderstel dat ze alles gezien hebben?”
Dr. Neruda: “Ja, ze waren er vanaf het begin bij betrokken. De Corteum zijn even belangrijk voor de Labyrint Groep als zijn menselijke leden, dus is er voor hen niets verborgen. De leider van de Corteum missie op de aarde wordt – in het Engels – Mahunahi genoemd en hij lijkt allereerst een kunstenaar te zijn en de wetenschap is zijn tweede natuur. Hij was altijd opgewonden wanneer hij onze bevindingen zag of hoorde. Hij vroeg of wij een doorgang naar de Oude Pijl plek konden creëren zodat hijzelf die plek kon bezoeken, maar dat was praktisch onmogelijk zonder de aandacht van anderen te trekken.”
Sarah: “Ik heb een paar rare vragen en ik hoop dat je mij dit niet kwalijk neemt. Allereerst, elke keer dat je een lid noemde van het ACIO, de Labyrint Groep of de Corteum betreft het altijd een man. Zijn er geen vrouwen in deze organisaties? En ten tweede, waarom moet een kunstenaar de leider zijn van een ruimtemissie van de Corteum? Dat lijkt me erg vreemd.”
Dr. Neruda: “Om je vraag te beantwoorden, het is waar dat de Labyrint Groep voor het grootste deel uit mannen bestaat. Ik weet niet of dit bewust is gebeurd, waarschijnlijk bij toeval. Een van de directeuren is een vrouw. Zij is belast met communicatie en als directeur heeft zij een niveau 14 als beveiligingsstatus. Wij hebben ook negen vrouwen die zich in de 12 of 13 categorie vallen. Alle zijn bijzonder intelligent en kunnen zonder enige vorm van discriminatie met hun mannelijke wederhelften de verantwoordelijkheid delen. Wij hebben zelfs een getrouwd stel. Elke persoon – man of vrouw – krijgt hetzelfde salaris en geniet dezelfde voorrechten, onafhankelijk van de rang in de Labyrint Groep en dat op aandrang van Vijftien.
Bij de Corteum zijn het allemaal mannen. Hun cultuur is meer rolbepalend dan die van ons. En dat wil niet zeggen dat de vrouwen minder belangrijk zijn dan de mannen – nee, in feite is dat juist het omgekeerde, het komt alleen maar omdat ruimtereizen en het contact met andere soorten overgelaten wordt aan de mannen, tenzij interactieprocessen met andere soorten dit wenselijk maakt. Dit gebeurt omdat de kinderen daardoor het contact met hun moeders kunnen behouden en hun gezinnen meer in tact kunnen blijven. De meeste leden van het Corteum-team zijn getrouwd.
En om je tweede vraag te beantwoorden, de Corteum zien een wetenschap, religie en kunst als drie gelijkwaardige leden van een verenigd geloofsstelsel dat hun sociale orde bepaalt. Zoals ik het heb begrepen, wisselt het leiderschap tussen elk van deze drie elementen van hun sociale ordening en is afhankelijk van het contact dat is gemaakt met een vreemd ras. Toen ze de eerste keer contact maakten met de mens werd besloten dat de leider uit de rangen van de kunsten moest komen, omdat zij voelden dat we gelijkwaardig waren op dit terrein en dus kon hun leider onze motivaties en wensen beter begrijpen.”
Sarah: “Dat is interessant. Ze dachten in feite dat we meer kunstzinnig dan wetenschappelijk of spiritueel gericht waren. Ik denk, nu ik er even over nadenk, dat ik dit kan begrijpen. Als ras zijn we waarschijnlijk meer gevoelig voor het een of het ander.”
Dr. Neruda: “Dat dachten zij tenminste.”
Sarah: “Ik zou nog graag even terug willen gaan naar de kunstobjecten. De technologische kunstexpressies, waar zijn die nu?”
Dr. Neruda: “Na de primaire ontdekking van de Oude Pijl plek werden alle kunstvoorwerpen die uit die plek verwijderd konden worden in containers verpakt die naar het ACIO researchlaboratorium in Zuid-Californië werden verscheept en door de Labyrint Groep in hun eigen laboratorium werden bewaard. Voor zover ik weet, bevinden ze zich daar nog steeds.”
Sarah: “En alleen het locatie-apparaat dat buiten de bewuste plek werd gevonden en de optische schijf werden tot op zekere hoogte begrepen?”
Dr. Neruda: “Dat is juist.”
Sarah: “Dus we weten echt niet of BST mogelijk is?”
Dr. Neruda: “We weten dat het mogelijk is, maar het is als met alle extreem gecompliceerde en van elkaar afhankelijk zaken, men moet een diep begrip hebben van de totale omgeving van het probleem alvorens men die omgeving kan aanpassen of veranderen om het probleem op te lossen. En dit eist een volledig begrip van LERM, die nog steeds ontwikkeld wordt in de Labyrint Groep en ik durf te zeggen dat het nog jaren van experimenteren kost voor er voldoende inzicht is om de interventiepunten en tijdsplitsing zodanig te begrijpen dat er niet meer dan minimale onwenselijke effecten optreden.”
Sarah: “Dus we zijn weer teruggekeerd naar de schaduw van de God-discussie – of LERM zoals je die zo begripsvol noemde. Waarom is het begrijpen van LERM zo fundamenteel voor het bereiken van BST?”
Dr. Neruda: “Omdat LERM het equivalent is voor de genetica van het bewustzijn en het bewustzijn is het equivalent van de werkelijkheidsformulering voor intelligente wezens. Dus, wanneer eenmaal LERM wordt begrepen, dan begrijpt men het causale (oorzakelijke) systeem dat in non-tijd en in non-ruimte werkt, welke fundamenteel het werkelijkheidsraster van de ruimte, tijd, energie en materie construeert. Kwantumobjecten die opereren in de constructie van LERM hebben een bestaan die totaal verschillend zijn van de macro-objecten, zoals deze tafel en stoel.
Kwantumobjecten zijn in hun werkelijke staat nooit door een mens gezien. Wetenschappers zijn getuige geweest van de effecten en van sommige eigenschappen van kwantumobjecten, maar hun causale aard is niet zichtbaar voor wetenschappelijke instrumenten – hoe krachtig ze ook mogen zijn – omdat wetenschappelijke instrumenten stoffelijk zijn en daarom geen relatie hebben met ruimte en tijd. Althans kwantumobjecten hebben een relatie met ruimte en tijd door middel van een waarnemer.”
Sarah: “Dus je zegt dat de bouwstenen van materie – deze kwantumobjecten – niet bestaan tenzij iemand ze observeert waardoor dat bewustzijn ze als echt laat verschijnen in tijd en ruimte? Zeg je dit?”
Dr. Neruda: In zekere zin, maar niet helemaal exact. Laat me als volgt proberen uit te leggen. Het bewustzijn vindt zijn oorsprong in non-tijd en non-ruimte als een vorm van energie die een fundamentele bouwsteen van LERM is. Bewustzijn wordt gelokaliseerd wanneer het stoffelijk wordt. Met andere woorden, het bewustzijn wordt een mens, dier of plant of het een of andere object dat fysische eigenschappen bezit. Kun je me volgen?”
Sarah: “Ja.”
Dr. Neruda: “Prima. Wanneer bewustzijn een gelokaliseerde fysisch object wordt, dwingt het LERM fundamenteel om zich met een werkelijkheidsmatrix te conformeren die als code ligt opgeslagen in de genetica van fysische eigenschappen van het object voor manifestatie. Met andere woorden, bewustzijn beweegt zich van non-ruimte en non-tijd om materie te worden en het orkestreert LERM daarna een fysische werkelijkheid te produceren die als gecodeerde genetische eigenschappen van het stoffelijke object opgeslagen ligt voor manifestatie. Wanneer dat object een menselijk wezen is, dan worden de genetische ontstekers die uniek zijn voor de mens, het gereedschap voor het bewustzijn vanwaar het zijn werkelijkheid construeert.
LERM is in essentie een oneindig veld van mogelijkheden, of, zoals Aristotales zei, Potentia. Deze Potentia is als vruchtbare aarde waaruit objecten worden gecreëerd. Degenen die LERM kunnen orkestreren door middel van het gebruik van hun bewustzijn kunnen een werkelijkheid manifesteren en hoeven er niet alleen maar op te reageren. Deze manifestatie kan onmiddellijk zijn omdat, opnieuw, kwantumobjecten hun oorsprong vinden in non-tijd en non-ruimte.”
Sarah: “Ik wil niet al te godsdienstig overkomen, maar is dit niet hetzelfde als wat Jezus of een andere profeet deed toen hij wijn uit water maakte of zieken genas?”
Dr. Neruda: “Ja. Het is hetzelfde principe, alleen heb ik dit beschreven in plaats van het te manifesteren. Het is veel gemakkelijker om het te verwerkelijken dan om het te beschrijven.”
Sarah: “Dus je gaat mij nu vertellen dat je water kunt veranderen in wijn?”
Dr. Neruda: “In werkelijkheid heb ik dat nog niet geprobeerd, maar ja, alle leden van de Labyrint Groep kunnen stoffelijke dingen manifesteren vanuit LERM. Dit was in feite een van de uitkomsten van de ontdekkingen van Vijftien. Het proces van het orkestreren van LERM en het op commando manifesteren van stoffelijke objecten.”
Sarah: “Oké, nu heb je definitief mijn interesse gewekt, maar ik voel me een beetje schuldig want ik had je beloofd bij het onderwerp WingMakers en het Oude Pijl Project te blijven. Dus zeg me, kun je mij leren hoe ik iets uit de lucht kan manifesteren?”
Dr. Neruda: “Ja, maar het kost wat tijd – waarschijnlijk een paar weken.”
Sarah: “Kun je me een paar voorbeelden laten zien hoe je dit doet?”
Dr. Neruda: “Hoe vind je dit?”
Sarah: “(voor de lezers): Dr. Neruda liet een gevlochten bal uit het niets tevoorschijn komen. Hij liet het ook weer verdwijnen. Nu verschijnt het opnieuw. Dit is ongelooflijk. Hij houdt het niet vast, dus het is niet zoiets als een magiër die dit uit zijn mouw tevoorschijn haalt of vanachter zijn handen. Het verschijnt en verdwijnt letterlijk op en van de tafel dat zich ongeveer één meter voor hem bevindt en wat ongeveer twee meter van mij verwijderd is. Ik kan het heel duidelijk zien.
Ik nam de gevlochten bal op en het is absoluut een fysiek object – niet een wonder of een hologram. Het heeft de normale eigenschappen van gewicht, weefsel – het is een beetje warm wanneer je het aanraakt, maar het is precies zoals ik verwacht dat een gevlochten bal aanvoelt.
Kun je iets anders laten verschijnen – iets ingewikkelder, bijvoorbeeld een miljoen dollar contact?”
Dr. Neruda: “Ja.”
Sarah: “Oké, laat maar zien.”
Dr. Neruda: “Je ziet dat dit hét probleem is met ontdekkingen en vermogens. Wanneer ik nu op dit moment een miljoen dollar cash produceer, heb jij een dilemma. Wat moeten we met een miljoen dollar doen? Kun je het verdragen dat ik het even gemakkelijk laat verschijnen dan verdwijnen?”
Sarah: “Ben je gek! Sinds het moment dat ik je ontmoette, heb ik nooit geloofd in wat je zei tot dit moment. En ik zeg zelfs niet dat ik je nu volledig geloof, maar het scheelt niet veel. Ik – nee meer de mens in het algemeen – moet de dingen met eigen ogen zien. We moeten geloven wat onze ogen zeggen want zij lijken – van alle zintuigen – het meest gericht te zijn op werkelijkheid. En je hebt me eindelijk iets laten zien dat tastbaar is – dat mijn ogen kunnen zien. Ik vraag je om nog één bevestiging van je vermogens. Ik bedoel, een gevlochten bal lijkt mij niet zo’n goede deal – niet dat ik niet onder de indruk ben. Maar wanneer je een miljoen dollar cash kunt produceren – dan zou dat geweldig zijn!”
Dr. Neruda: “En het dilemma?”
Sarah: “Oké, ik doe je een voorstel. Ik zal mijn baan moeten opzeggen voor tenminste een paar maanden om dit verhaal naar buiten te brengen en misschien moet ik zelfs gaan verhuizen of me ergens verstoppen. Wat als ik slechts tienduizend dollars zou houden om me door de volgende paar maanden heen te helpen? Zou dit misschien iets zijn?
Dr. Neruda: “Ja, dat zou ik kunnen doen.”
Sarah: “Ik kijk nu naar een stapeltje van 100 dollar biljetten die perfecte kopieën lijken. Ik raak ze aan – ze voelen opnieuw lichtjes warm aan, maar ze kunnen absoluut voor echt doorgaan. Wow, ik kan het niet geloven. Maar dit kan geen miljoen dollar zijn, je manifesteerde slechts $ 10.000 niet waar?”
Dr. Neruda: “Ja, geef of neem een paar honderd dollars.”
Sarah: “Besef je wel dat je zo juist je eigen geloofwaardigheid hebt ondermijnd voor degenen die dit verhaal lezen? Je maakte je hiermee ongeloofwaardig. Ik ben zelfs niet zeker of ik dit wil opnemen omdat niemand dit zal geloven en het zou je geloofwaardigheid beschadigen op alle andere terreinen die we besproken hebben. Dit is echt geen geloofwaardige ervaring tenzij je het met je eigen ogen ziet. Wat zal ik doen?”
Dr. Neruda: “Sarah, of iemand mij wel of niet gelooft dat is niet belangrijk. Niemand gelooft iets totdat ze het ervaren en zelfs dan vallen de meeste mensen terug in hun twijfels. Het geloof kent een kort leven en altijd worden er weer vragen gesteld. Zelfs de meest devote gelovige twijfelt meestal, ondanks wat ze hebben gezien. Dus maak je geen zorgen of dit mijn geloofwaardigheid schaadt. Ik probeer alleen maar informatie over de WingMakers naar de mensen te brengen en zij mogen zelfs beslissen wat waar is en wat niet.”
Sarah: “Oké, wat mij betreft. Ik zal de laatste zijn die zich zorgen maakt over jouw geloofwaardigheid.
Wanneer je zo gemakkelijk geld kunt manifesteren, waarom moet je dan nog een salaris hebben? Ik bedoel waarom zou je voor je werk betaald worden?
Dr. Neruda: “Toen deze technologie ontdekt werd, werd het alleen maar gedeeld binnen de Labyrint Groep en het werd alleen maar gebruikt voor experimenten die door Vijftien werden goedgekeurd. Hetzelfde principe zou gevolgd worden voor BST of voor elke andere technologie die ontdekt werd door de Labyrint Groep en die gebruikt kon worden voor persoonlijk gewin of voordeel.”
Sarah: “Man, jullie moeten wel een zeer gedisciplineerde groep zijn geweest. Ik denk niet dat ik die verleiding zou kunnen weerstaan.”
Dr. Neruda: De waarheid is dat ik er zeker van ben dat alle leden van de Labyrint Groep van tijd tot tijd met deze technologie geëxperimenteerd hebben in hun eigen huis.”
Sarah: “Waarom noem je dit een technologie? Het lijkt me iets mentaals te zijn. Je gebruikte niets anders en dan je denken, niet waar?”
Dr. Neruda: “Het is alleen maar een technologie vanuit het standpunt dat je begrijpt dat het een mentaal proces is. Er gebeurt niets elektronisch of mechanisch als dat het is wat je bedoelt. Maar het is meer dan breincontrole. Het is werkelijk een geloof in LERM en zijn onfeilbaar scheppingsproces – het brengt objecten van non-ruimte en non-tijd naar de wereld van materie in onze tijd en ruimte. Het lijkt meer op geloof dan op technologie – hoe vreemd dat ook mag klinken.”
Sarah: “In feite denk ik dat wanneer Jezus of anderen die op de aarde gewandeld hebben deze dingen duizenden jaren geleden konden doen, het niet veel met technologie te maken kan hebben. Maar wanneer je het voor je ogen ziet gebeuren, heb je de neiging te denken dat er een bepaalde technologie achter de schermen voorhanden is die dit veroorzaakt. Dat het niet een natuurlijke menselijke kracht is – dat lijkt me om de een of andere manier niet mogelijk.”
Dr. Neruda: “Ik begrijp het, maar niettemin, het is werkelijk een kwestie van perspectief, en wanneer je LERM begrijpt en het wordt een fundamenteel bouwwerk van je geloofsstelsel, dan wordt het verbazingwekkend eenvoudig om dit te doen. Het lijkt op een verfijnde optische illusie gebaseerd op een hologram dat je enkele maanden van concentratie kost om het plaatje te zien dat subtiel ingebed ligt, maar op het moment dat je het ziet, kun je het ogenblikkelijk de rest van je leven zonder inspanning zien. Op die manier werkt het. Sommige mensen kunnen het in een paar dagen oppikken, anderen hebben honderden uren nodig, maar voor iedereen geldt dat wanneer je het eenmaal te pakken hebt het even natuurlijk wordt als ademhalen.”
Sarah: “En denk je dat je mij dit in een paar weken kunt leren, wanneer het sommige collega’s met de IQ’s van genieën honderden uren kost om deze technologie te leren?”
Dr. Neruda: “Het heeft niets te maken met het IQ. Het gaat om begrip en geloof. Het leren begrijpen ontstaat door het bestaan van LERM te zien en te begrijpen hoe het werkt op zijn meest fundamentele niveau.
Of je nu een gemiddelde intelligentie hebt of een genie bent, doet niet ter zake zolang je maar begrijpt en gelooft wat je ziet.
Sarah: “Dus hoe laat je mij geloven in LERM?”
Dr. Neruda: “Dat doe je al diep in je binnenste. Het is je bewuste verstand dat je dieper geloof en begrijpen afwijst. Dus ik zou je helpen bij het bewust begrijpen wat je al weet op een diep niveau van je wezen. En ik zou dit doen door je LERM te laten zien.”
Sarah: “En hoe zou je dat doen?”
Dr. Neruda: “Je zou naar het onderzoekcentrum van de Labyrint Groep in Zuid-Californië moeten komen. Het is de enige plek op de wereld waar ik je het onbetwistbaar bewijs van LERM zou tonen.”
Sarah: “Onder de huidige omstandigheden lijkt me dit niet een scenario dat ooit zal gebeuren. Er moet een ander alternatief zijn – of laten we zeggen, een andere manier. Wat zou ik op het onderzoekcentrum zien wat ik nergens anders of op een andere wijze kan zien?”
Dr. Neruda: “Ik zeg niet dat dit de enige manier is om dit vermogen te verkrijgen door LERM in actie te zien, maar het is wel overtuigend. De Labyrint Groep heeft een technologie – door Vijftien zelf ontworpen – dat letterlijk een individu LERM laat ervaren. Er zijn ook mystieke en sjamaanse wegen, maar die geven veel minder zekerheid dat dit binnen twee weken kan gebeuren. Deze methoden lijken niet afhankelijk te zijn van omstandigheden en meer afhankelijk van een dieper, voorbestemd of gecodeerd ontwaken waarvan het individu zich niet verstandelijk bewust is. In sommige gevallen houdt dit ontwaken in een vermogen om fysische objecten te manifesteren, maar in het algemeen bereik je dit niet met een bewuste kennis van hoe dit plaatsvindt. Het werkt alleen maar.”
Sarah: “Oké, laat ik vaststellen dat ik niet een mysticus of een sjamaan ben, wat zou ik met deze technologie zien dat me zou overtuigen van mijn vermogens om te doen wat jij hebt gedaan?”
Dr. Neruda: “Ik zou het je niet kunnen vertellen. Het is een van die experimenten waar woorden ontoereikend zijn om dit te beschrijven of uit te leggen. Alles wat ik je kan vertellen is dat LERM door deze technologie wordt ervaren en dit essentieel als gevolg van de ervaring dat je intern elektronisch systeem opnieuw ‘wordt bedraad’. In dit proces worden nieuwe circuits in je zenuwstelsel aangebracht en deze nieuwe circuits stellen je in staat LERM te gebruiken als een uitbreiding van deze ervaring.
Ik betwijfel of je wat aan deze uitleg hebt. Ik heb nooit eerder geprobeerd dit uit te leggen en kan aan je blik in je ogen zien dat ik hierin volstrekt ben gefaald.”
Sarah: “Nee, dat is het niet. Ik word alleen maar moe van het gevoel alsof ik al mijn hele leven op een andere planeet heb geleefd. Dat ik dit alles gemist heb – het maakt me echt verdrietig wanneer ik hier over nadenk.
Ik herinner me een boek over Einstein en hij werd geciteerd met zijn uitspraak dat wij mensen slechts twee procent van ons intellectueel vermogen gebruiken. Welnu, zo voel ik me nu. Dat ik mijn hele leven geleefd heb op een niveau van twee procent en – wanneer dat zo is – begin ik nu pas te zien wat hij bedoelde. Tot dit moment had ik nooit eerder iets om mee te vergelijken, iets wat me liet zien wat de andere achtennegentig procent zou kunnen zijn. Het is echt niet leuk meer om te zien wat je niet mocht weten, of wat je over het hoofd hebt gezien of ondergewaardeerd hebt.”
Dr. Neruda: “Ik begrijp dat”
Sarah: “Laten we naar iets anders overstappen. Je zei eerder dat bepaalde technologieën zoals LERM en BST niet voor persoonlijk gewin gebruikt mochten worden door de leden van de Labyrint Groep. Toch, wanneer BST bestond, zou dan niet iedereen in de rij staan om het te mogen gebruiken? Ik weet wel dat ik dat zou doen. Er zijn een hoop gebeurtenissen in mijn leven die ik zou veranderen als ik dat kon. Wanneer eenmaal de aap uit de mouw is, hoe zou BST dan geheim kunnen blijven?”
Dr. Neruda: “Zoals bij alles zijn er implicaties en morele en ethische overwegingen die meegewogen moeten worden. Een van de dingen waar Vijftien en meer in het algemeen de Labyrint Groep goed in zijn, is deze implicaties in het breder perspectief van de sociale ordening te plaatsen. Vijftien voelde al op jonge leeftijd dat de technologieën BST en LERM alleen maar aan die organisaties toegewezen zouden worden die de ethische overwegingen zouden respecteren die door de technologie zelf wordt geëist.
Dit is een van de fundamentele regels in het handvest van de Labyrint Groep, en alle leden nemen dit strikt serieus. Als een nieuwe technologie wordt ontwikkeld, zijn er altijd leden van het team die moeten zorgen voor de ethische implicaties van de technologie en die verantwoordelijk zijn voor richtlijnen en toepassingsregels. Dit is een belangrijk onderdeel van elk projectontwikkeling.”
Sarah: “Dat geeft de burger moed, maar kan zo’n handvest ook gebruikt worden om verspreiding van deze technologieën te voorkomen?”
Dr. Neruda: “Ongetwijfeld. Een technologie zoals BST kon – wanneer het eenmaal ontwikkeld en getest is – op termijn een technologie voor de consument worden. Maar, zolang de Labyrint Groep zal bestaan, zou het BST beschermen tegen iedere druk van buiten. Binnen de Labyrint Groep bestaat er een comité die de Technology Transfer Program of TTP Comité wordt genoemd. Dit comité heeft twee missies. De ene houdt zich bezig met de toegankelijkheid van de binnenkomende technologieën van de ET’s en de tweede is verantwoordelijk voor welke technologieën en in welke staat van ‘verdunning’ (afgezwakte vorm) overgedragen kunnen worden aan onze private industriële partners, NSA of het militaire apparaat.
Het TTP Comité heeft de controle over de technologieën in zijn meest zuivere vorm die door de Labyrint Groep zijn ontwikkeld. Deze zuivere technologieën worden werkelijk nooit beschikbaar gesteld aan andere organisaties. Zelfs de stafleden in het ACIO die niet deeluitmaken van de Labyrint Groep zijn zich niet bewust van deze zuivere technologieën en wanneer …”
Sarah: “Maar wanneer ik deze interviews op het Internet zet of bepaalde media pikken dit verhaal op, dan zullen er toch meer mensen dan alleen maar de stafleden van het ACIO op de hoogte komen van dit materiaal. Zou dit dan niet de dekmantel van geheimhouding van de Labyrint Groep verpesten?”
Dr. Neruda: “Nee. De Labyrint Groep is meer dan een geheime organisatie. Voor alle praktische toepassingen bestaat het gewoon niet. Het ACIO bestaat niet. Niemand zal in staat zijn het ACIO te traceren, laat staan de Labyrint Groep. Hun geheime technologieën zijn zó superieur dat ze wat dit betreft onkwetsbaar zijn. Niets wat ik zeg of publiceer maakt hen meer kwetsbaar. Zoals ik al eerder zei, zij maken zich alleen maar zorgen over het voorbeeld van mijn vertrek waardoor er op termijn misschien meer mensen zullen vertrekken.”
Sarah: “Waarom zou iemand willen vertrekken – ik bedoel, ik snap jouw geval wel – je wilde je geheugen niet laten veranderen of verwijderen. Maar dat doen ze toch meestal niet?”
Dr. Neruda: “Niet vaak, maar ik ben er zeker van dat ik niet de eerste ben die een geheugenimplantering-sessie moet ondergaan of andere vormen van veiligheidsmaatregelen die de integriteit van het lichaam aantasten. Ze maken alle onderdeel uit van een cultuur binnen de Labyrint Groep en het ACIO. Iedereen die een van deze werelden binnenkomt weet dat zij zichzelf hieraan moeten onderwerpen. Het is heel duidelijk waarom de paranoia (achterdocht) een onderdeel van deze cultuur moet zijn. Maar na verloop van tijd vinden bepaalde individuen dit verstikkend. En dit zijn de individuen die het grootste risico lopen door mijn vertrek aangetast te worden.
Misschien zie ik dit helemaal verkeerd, maar ik denk dat er tien of twintig individuen zijn die het ACIO of de Labyrint Groep zouden willen verlaten wanneer ze de kans kregen zonder repercussies.”
Sarah: “Maar ik dacht dat je gisteravond zei dat deze mensen gek op hun werk waren omdat ze een speciale toegang hadden tot technologieën en onderzoekslaboratoria die zo geavanceerd waren. Wanneer dat het geval is, wat zouden ze dan in de normale samenleving moeten doen?”
Dr. Neruda: “Dat zal ik ondervinden. Ik ben de eerste die als een normaal persoon in een normale samenleving zal moeten functioneren.”
Sarah: “Welnu, je zult geen probleem hebben om een andere baan te vinden – ik bedoel, je hoeft zelfs niet eens te werken. Ik vergat dat je uit het niets je eigen geld kunt maken.”
Dr. Neruda: “Het zou je verbazen wanneer je wist wat een simpel leven ik leid. Ik heb een Honda Accord uit het jaar 1992 en ik woon in een huis met drie slaapkamers in een gewone buurt met eenvoudige huizen.”
Sarah: “Maak mij wat wijs!”
Dr. Neruda: “Nee.”
Sarah: “Je verdient $ 400.000 belastingvrij en – en je hebt een geldboom in je brein, en je leeft zoals ik? Je moet mij maar niet kwalijk nemen, maar wat doe je met de rest van je geld?”
Dr. Neruda: “Ik heb geheime fondsen.”
Sarah: “Zijn alle leden van de Labyrint Groep zoals jij?”
Dr. Neruda: “Je bedoelt wat geld en bezittingen betreft?”
Sarah: “Ja.”
Dr. Neruda: “De meesten van hen leven wat ruimer dan ik doe, maar het is een onderdeel van onze cultuur om bescheiden te leven en niemand van de leden heeft een opvallende levensstijl. Vijftien betaalt zijn mensen naar hun waarde, niet om ze met geld te laten smijten en weelderig te laten leven. Hier gelooft hij in en zelf leeft hij – nog sterker dan ik – zeer eenvoudig.”
Sarah: “Ik kan dit nauwelijks geloven. Van alles wat je me verteld hebt is dit wel het moeilijkste om te geloven. Ik sta sprakeloos.”
Dr. Neruda: “Ik kan dat waarderen, maar wat ik je vertel is de waarheid.”
In het begin is de reden waarom nieuwe mensen bij het ACIO willen gaan werken meestal een kwestie van het geld. Het zijn bijzondere intelligente en bekwame mensen die gemakkelijk $ 200.000 of meer kunnen verdienen in de veilige banen bij de academische of industriële industrieën. Het ACIO verleidt hen door het dubbele salaris aan te bieden en de garantie van een baan voor het leven. Maar degenen die uiteindelijk het recht krijgen het 12e niveau te bereiken om daarna de Labyrint Groep binnengehaald te worden – en na verloop van tijd bereikt men deze status – vinden het geld steeds minder belangrijk – speciaal na de intelligentieversneller ervaring van de Corteum en na de LERM ervaring verdwijnt die behoefte steeds sterker.
Je vindt het waarschijnlijk interessant dat Vijftien in een klein huis woont met drie slaapkamers in een gewone buurt waar de gemiddelde waarde van een huis # 250.000 is. Dat is geen huis naar de normen van de Westkust. Zijn auto heeft meer dan 100.000 kilometers gereden en bezit geen airconditioning en hij is volmaakt tevreden met deze situatie. De nieuwe werknemers van het ACIO staan altijd weer verbaasd over de zuinigheid van Vijftien – ik denk dat verbijsterd een beter woord is. Maar na verloop van tijd leren ze hem te respecteren als een excentrisch, doch zeer toegewijde genie die gewoon tussen en als de andere mensen wil leven.”
Sarah: “Oké, ik moet even persoonlijk worden en ik weet dat ik me absoluut niet aan mijn agenda houd, maar je moet me nog wat meer vertellen over – welnu, bijvoorbeeld, hoe denken je buren over jou?”
Dr. Neruda: “Ik ken mijn buren nauwelijks. Ik heb vanaf mijn achttiende jaar zeventig uren per week gewerkt. Wanneer ik sociale contacten zocht was dat met mijn collega’s. Er bleef zeer weinig tijd over voor andere relaties. Maar om je vraag rechtstreeks te beantwoorden, ik weet niet precies of ze weten wat ik doe – ik heb ze alleen maar verteld dat ik een onderzoekswetenschapper ben die voor de regering werkt. Voor de meeste mensen is dit genoeg om hun nieuwsgierigheid te stillen.”
Sarah: “Maar wanneer je een vrouw zou ontmoeten en verliefd zou worden – wat dan? Zij zou willen weten wat je deed en hoeveel geld je verdiende enz. Wat zou je haar vertellen?”
Dr. Neruda: “Dat ik voor een onderzoekscentrum die het weer onderzoekt werk. Ik ben een onderzoekswetenschapper in de toegepaste chaostheorie en ik verdien $ 85.000 per jaar.”
Sarah: “Dus je zou liegen?”
Dr. Neruda: “Het behoort bij de cultuur van de Labyrint Groep. Wij kunnen de waarheid niet vertellen, en wanneer we dit zouden doen dan zou de meerderheid van de mensen denken dat wij gek waren. Daarom ook houden wij onze mond, wij kunnen dit alleen maar onder elkaar doen.”
Sarah: “Toen ik voor de eerste keer over het ACIO en zijn geheime missie hoorde en dat je vertrokken was en voor je leven vreesde, toen dacht ik dat het ACIO een gevaarlijke organisatie was van het soort dat de wereld wilde controleren. Toen hoorde ik hoeveel jullie verdienden en zag ik een groep intellectuele snobs die in gepantserde Mercedes Benz reden en luxueuze herenhuizen bewoonden – en nu haal je al mijn verwachtingen onderuit. Je hebt het compleet vernietigd. Dus waarom ben je zo bang?”
Dr. Neruda: “De Labyrint Groep is – vanwege zijn band met het ACIO – wel sterk verbonden met het geheime netwerk van organisaties die een groot deel van de monetaire en natuurlijke bronnen van de wereld controleren. Dit netwerk zal onmiddellijk op de hoogte zijn van mijn vertrek zodra dit materiaal in de pers of op het Internet verschijnt. Ze zullen de echtheid hiervan onderzoeken door eenvoudig deze interviews te lezen. Hoewel ze niks kunnen doen naar het ACIO of de Labyrint Groep, kunnen zij voor mij het leven moeilijk maken.
En dit zullen ze absoluut proberen. Ik ken al hun technologieën en hoe zij ze gebruiken. Ik ken de mensen achter deze organisaties en ik weet hoe ze opereren. Ik bezit kennis waarvan ik jou een deeltje heb laten zien. En deze kennis zou voor bepaalde individuen – zeer machtige individuen – zeer onbehaaglijk zijn. Het gebeurt zelden, maar wanneer zeer hoog geplaatste deskundigen eruit stappen gaan ze als honden jagen totdat zij hen gevonden hebben en geneigd zijn – wanneer ze een doorlopend doel dienen – hun geheugen selectief te verwijderen. Dit is een van de minder prettige werkelijkheden wanneer je te maken hebt met deze organisaties.”
Sarah: “Maar je was slechts een wetenschapper, een taalkundige verdomme! Waarom ben je dan een bedreiging voor deze geheime organisaties?”
Dr. Neruda: “Ik was degenen die de onderliggende encryptische (gecodeerde) technologie creëerde voor hun veiligheidssysteem die over de software voor de voorspellende modellen van de mondiale aandelenbeurs is heen gelegd. Ik moge dan een eenvoudige wetenschapper zijn in jouw ogen, maar mijn taalkundig talent is niet het enige talent dat ik bezit. Ik ben ook goed op het terrein van het versleutelen, coderen. En binnen de wereld der economie ben ik gewoon de beste. En dit talent werd gebruikt om bepaalde organisaties te helpen, en hierdoor leerde ik deze organisaties kennen en hoe zij werken. Het maakt van mij een veiligheidsrisico.”
Sarah: “Waarom. Ik bedoel, het ACIO en de Labyrint Groep hebben zoveel geld – waarom werken ze met deze groepen?”
Dr. Neruda: “Allereerst zijn ze niet slecht. Deze organisaties bestaan uit welopgevoede elitaire mensen die wel zelfgericht zijn, maar niet het kwaad dienen. Ze kijken naar de wereld als een biologisch experiment waar de sterkste overleeft – de krachtige stuwkracht en de geheime controle. Ze willen graag de mensen onder controle houden. Het zijn ultieme controlefreaks, maar niet vanwege verering of egobevrediging, maar omdat ze oprecht geloven dat zij de beste zijn in het maken van politieke besluiten die de wereldeconomie en de wereldvrede beïnvloeden.
Verwar controle niet met kwade bedoelingen. Het hoeft niet hetzelfde te zijn. Dat is het spel dat zij wensen te spelen. Het feit dat zij ongelooflijke hoeveelheden geld verdienen behoort tot dit spel, maar is niet de reden dat zij op de besturingsstoel van de economie zitten – zij willen alleen maar hun levensplannen beschermen zoals iedereen doet. Het is alleen maar omdat zij in de positie zitten om dit waar te maken. Zij verkrijgen hun veiligheid door in de top van de voedselketen te zitten.”
Sarah: “Maar zij manipuleren de mensen en houden informatie achter. Wanneer dit niet slechts is, wat is het dan wel?”
Dr. Neruda: “Volgens jouw definitie is onze nationale regering, onze plaatselijke overheid, en werkelijk elk bedrijf en organisatie slecht. Iedereen manipuleert en houdt informatie verborgen. Regeringen, organisaties en individuen.”
Sarah: “Je verdraait mijn woorden. Het is een kwestie van gradatie, niet waar? Ik bedoel, ik vertel bijvoorbeeld niet de echte kleur van mijn haar, maar het is iets anders wanneer ik als onderdeel van deze geheime netwerk informatie achterhoud hoe ik de wereldeconomie manipuleer. Het zijn absoluut verschillende grootheden. Je kunt ze niet vergelijken. Ik denk nog steeds dat het slechts is wanneer organisaties dingen manipuleren en controleren voor hun eigen gewin.”
Dr. Neruda: “Geloof me, ik wil geen verdediger zijn van deze organisaties, maar je moet het wel begrijpen omdat dit belangrijk is en het je misschien beïnvloedt in de komende tijden. Dit geheime netwerk van machtige organisaties zijn meer gericht op de doelen van de Labyrint Groep dan op de doeleinden van onze wereldregeringen en, in het bijzonder, op die van onze militaire leiders. Wanneer je je al zorgen mocht maken, dan zou ik je adviseren je bezorgdheid te richten op de regering, het Congres en het Departement van Defensie – niet alleen die van de Verenigde Staten, maar die van elk land.”
Sarah: “Hoe kun je dat zeggen? Probeer je te zeggen dat onze regering en militaire leiders proberen ons kwaad te berokkenen en dat deze geheime, manipulatieve organisaties ons proberen te helpen?”
Dr. Neruda: “Ik zeg dat het leiderschap in de wereldgemeenschap van naties onbekwaam en corrupt is en met de heilige dollar gekocht kan worden. En dat is niet het geheime netwerk waarover ik sprak toen ik het had over wie onze regering en onze militaire leiders manipuleert om enorme geldhoeveelheden te stoppen in destructieve krachten zoals nucleaire en biologische wapens. Dit beslissen zij zelf. De geheime organisaties waar ik de vinger op legde zijn de tegenstanders van deze militaire opbouw, want ze vormen een bepaalde onzekerheid in hun modellen voor het controleren van de economie en de sociale orde.
De politici en de militaire leiders zijn degenen die tijd, energie en geld investeren in massavernietigingswapens en deze zijn het – als er zoiets als slecht bestaat.”
Sarah: “Oké, ik zie wat je bedoelt. Maar je zei wel dat deze geheime organisaties ons zouden proberen te vermoorden wanneer wij dit alles gingen publiceren en verspreiden? Ik zie nog steeds niet in hoe dit hen nobel maakt.”
Dr. Neruda: “Ik denk niet dat jij je zorgen moet maken over deze geheime organisaties. Je weet niet genoeg om gevaarlijk voor hen te zijn. Bovendien zijn ze gewend dat journalisten rondneuzen en proberen hen te traceren. Niemand is hier echt in geslaagd. Tientallen boeken zijn over hen geschreven. Dus ze zullen je niet lastig vallen. Hun belangstelling gaat naar mij uit, alleen naar mij. Het is een van de redenen waarom ik zorgvuldig ben in wat ik je vertel. Ik weet dat ze deze verhalen zullen lezen en ook het NSA, het ACIO en de hele Labyrint Groep. Ik laat je deze gesprekken opnemen omdat ik weet wie deze woorden zullen horen en ik wil hen precies laten weten wat ik met jou gedeeld heb en door middel van jou, de anderen.
Ik heb geen oordeel over deze organisaties of ze nobel zijn of niet. Ik geef alleen maar aan dat zij niet degenen zijn die enorme sommen geld en intellectueel kapitaal besteden aan massavernietigingswapens. Ze zijn duidelijk meer competent in besturen dan onze politici en militaire leiders. En dit is gewoon mijn mening.”
Sarah: “Ik snap het nog niet helemaal. Wanneer de Labyrint Groep, het ACIO en dit geheime netwerk van organisaties allen zo edel en van goede wil zijn, waarom ben je dan bang voor je leven? En waarom verbergen ze zich als kakkerlakken voor het publiek?”
Dr. Neruda: “Om je eerste vraag te beantwoorden, ik vrees voor mijn leven omdat ik informatie heb die een onherstelbare schade zou kunnen toebrengen aan een aantal geheime organisaties – hoewel ik dit niet van plan ben.”
Sarah: “Gewoon omdat je deze dingen weet willen ze je doden? Het lijkt me een vreemde groep. Zeker niet slecht.”
Dr. Neruda: Besef dat het controlefreaks zijn. Ze houden er niet van dat ze iemand verliezen die hen mogelijk schade kan berokkenen. Wanneer ik dat wil, zou ik ze kunnen neerhalen. Ik weet alles over hun computeralgoritmen en coderingstechnologieën.”
Sarah: “Maar hoe krijg je toegang tot hun systeem? Het lijkt me dat je jezelf in een groot gevaar zou brengen wanneer je probeerde hun systeem binnen te komen.”
Dr. Neruda: “Ik hoef niet hun systeem binnen te dringen om hun schade toe te brengen, ik moet hun systeem binnenkomen om schade te voorkomen. Ze zullen me uitnodigen om hun systeem binnen te gaan.”
Sarah: “Dat begrijp ik niet”
Dr. Neruda: “Toen ik het systeem ontwikkelde waren er bepaalde tijdgerelateerde algoritmen die ontworpen waren om op specifieke tijden plaats te vinden en indien ze niet dienovereenkomstig gehandhaafd werden zou het programma zelfvernietigend zijn. Dat is iets wat die organisaties niet kunnen voorkomen.”
Sarah: “Waarom hebben ze hiermee ingestemd?”
Dr. Neruda: “Het maakt deel uit van de opbrengsten die de Labyrint Groep van zijn cliënten ontvangt. Nog belangrijker, het garandeert dat onze technologieën – zelfs in hun verwaterde versie – opereren overeenkomstig onze overeenkomst en dus niet misbruikt kunnen worden. Ik heb de toegangscodes voor dit systeem en de onderhoudssleutel die het crashen voorkomt. Ik heb de zekerheid ingebouwd dat ik de enige met deze kennis ben.”
Sarah: “Je vertelt mij dat met alle fotografische geheugens die er rondlopen in de Labyrint Groep jij de enige bent die de code kent?”
Dr. Neruda: “Ik rapporteerde niet exact het juiste nummer bij mijn laatste update van hun systeem, dus ja, ik ben de enige die de correcte code weet. Ik ontwierp het op die manier om mijn veiligheid te garanderen.”
Sarah: “Maar met alle genieën in de Labyrint Groep, zeg je me nu dus dat zij dit probleem niet zelf kunnen oplossen?”
Dr. Neruda: “Niet zonder een aanzienlijke hoeveelheid tijd – wat Vijftien nooit zal toestaan. Het is een grote tijdverspilling en een belangrijk oponthoud voor BST.”
Sarah: “Weten ze dit al?”
Dr. Neruda: “O zeker, ik informeerde hen kort nadat ik vertrokken was.”
Sarah: “Wat zullen ze nijdig zijn geweest.”
Dr. Neruda: “Het was geen prettig gesprek op zijn zachtst gezegd.”
Sarah: “Ik was aan het nadenken over deze verfijnde technologie die de Labyrint Groep bezit, maar ik begrijp iets niet. Hoe fabriceer je het? Ik veronderstel dat Intel dit niet voor jullie doet. Juist?”
Dr. Neruda: “Correct. Er is niemand op deze planet die deze technologieën kan maken. Ze zijn allemaal op de Corteum technologie gebaseerd – die ongeveer 150 generaties verder zijn dan onze beste computertechnologieën hier op aarde. Bijvoorbeeld, het LERM project gebruikt slechts één eigentijdse technologie in een totaal van 200 verschillende technologieën en het was een relatief onbelangrijk deel van het project.”
Sarah: “Wat was dat?”
Dr. Neruda: “Het was een afgeleide van een lasertelemetrische technologie die het ACIO ongeveer 20 jaar geleden ontwikkelde, maar het was een aanvulling op de specifieke behoeften van het LERM project, omdat het gebaseerd was op analoge protocollen die nodig waren voor de toepassing in dat specifieke onderdeel van het experiment.”
Sarah: “Dus de Corteum fabriceren alles wat de Labyrint Groep ontwerpen. Wat gebeurt er wanneer de Corteum om de een of andere reden plotseling zouden beslissen deze technologieën niet te delen? Zou de Labyrint Groep dan ophouden te bestaan?”
Dr. Neruda: “Misschien. Maar Vijftien is slim en hij houdt rekening met dergelijke eventualiteiten om zeker te zijn dat iets dergelijks niet gaat gebeuren. Houd in gedachten, dat de Corteum even gemotiveerd zijn als wij om deze technologie te ontwikkelen, zelfs meer. Zij hebben een enorm respect voor Vijftien als voor de andere menselijke groep van de Labyrint Groep. Toen echter in het begin de Labyrint Groep gevormd werd, onderhandelde Vijftien met de Corteum om alle broncodes te delen voor de projecten die uit het BST onderzoek tevoorschijn kwamen. Alle basistechnologieën werden gerepliceerd in twee gescheiden onderzoekslaboratoria. Er bestaat een volledige overtolligheid in de krachtvoorziening.”
Sarah: “Zouden de leiders van deze geheime organisaties Vijftien niet onder druk kunnen zetten om jou te vinden – met hun technologie ‘om op verre afstand te kijken’ kunnen ze jou toch gemakkelijk vinden?”
Dr. Neruda: “De leiders van deze geheime organisaties weten zeer goed dat zij geen macht hebben over Vijftien. Nadat ze deze informatie hebben gelezen, weten ze zelfs dat ze nog minder macht hebben. Vijftien en de Labyrint Groep ontwerpen en ontwikkelen al hun veiligheidssystemen, tot en met de laatste. Ze wisten dat ze afhankelijk waren van de Labyrint Groep voor bepaalde technologieën die hen – om metaforisch te spreken – onzichtbaar maakten. Vijftien kan niet onder druk gezet worden. In werkelijkheid is dit het tegenovergestelde. Vijftien kan hen onder druk zetten, hoewel hij dat nooit zou doen. Voor Vijftien zijn deze organisaties gewoon het beste alternatief om onze regeringen af te houden de controle van de economische motoren en sociale orde van de wereldstructuur te laten overnemen. Daarom sympathiseert hij met hen en probeert hen te helpen voorzover zijn tijd en energie het toelaten.”
Sarah: “Dus hoe wil jij je voor hen verbergen?”
Dr. Neruda: “Zoals ik je al eerder heb gezegd, ik begon me systematisch te ontdoen van de veiligheidsvoorzorgen die de integriteit van het lichaam aantasten, zoals het implanteren van elektronische sensoren onder de huid in mijn nek. Ik verwijderde zorgvuldig deze apparaatjes zodat ik een kans heb om ondergronds te gaan totdat een redelijke oplossing kan worden uitonderhandeld.”
Sarah: “Maar je zei dat ze een RV technologie hadden die je kan lokaliseren. Hoe staat het hiermee?”
Dr. Neruda: “Ik betwijfel of ze dit zullen proberen, maar het is niet een exacte wetenschap. Een RV kan dit vertrek zien, maar heeft geen enkele aanwijzing hoe die gevonden moet worden. Ze kan misschien een bepaald voorwerp zien – zoals deze klok bijvoorbeeld – maar, tenzij het de enige klok van dit soort zou zijn waarvan ze de locatie zou kunnen traceren, zou het hen niet helpen.”
Sarah: “Is er dan iets waarover ik me zorgen moet maken?”
Dr. Neruda: “Ik denk dat we ons regelmatig moeten verplaatsen naar tijd en plaats. We zouden het volgende interview in een nieuwe omgeving kunnen houden – misschien buitenhuis. Iets zonder opvallende kenmerken.”
Sarah: “Dus ze kunnen mijn huisnummer niet lezen – ik bedoel wanneer ze nu een RV sessie zouden houden?”
Dr. Neruda: “Dat zouden ze niet doen, en het is mogelijk dat ze hiermee succes zouden hebben, maar niet waarschijnlijk.”
Sarah: “Ik word plotseling nerveus. Je maakt me hiermee niet gelukkig.”
Dr. Neruda: “Ik kan alleen maar eerlijk zijn.”
Sarah: “Wat zouden ze met mij en mijn dochter doen wanneer zij ons vonden?”
Dr. Neruda: “Ik denk dat ze een MRP zouden doen van de hele ontmoeting met mij.”
Sarah: “Ze zouden ons niet vermoorden?”
Dr. Neruda: “Dat denk ik niet. Vijftien houdt niet van geweld tenzij het absoluut noodzakelijk is.”
Sarah: “Shit. Ik wou dat ik dit eerder had geweten voordat ik ermee instemde dat ik en mijn dochter hierin werden betrokken. Vertel me nu één ding: weet jij wanneer er een RV sessie wordt gedaan? Ik bedoel kun je iets voelen of zo?”
Dr. Neruda: “Ik kan het voelen, maar dit is niet absoluut.”
Sarah: “Kun je je hier tegen verdedigen?”
Dr. Neruda: “Nee.”
Sarah: “Dus we kunnen alleen maar hopen dat hun verdomde RV incompetent is?”
Dr. Neruda: “Ik ben er slechts even en het is laat in de avond en dan hebben ze er meestal geen zin in een RV sessie te houden. Ik denk dat het goed is om onze ontmoetingsplek te variëren, zoals ik al heb voorgesteld. Buiten dit zou ik niets anders weten.”
Sarah: “Ik veronderstel dat de politie of de FBI ons nergens bij kunnen helpen?”
Dr. Neruda: “Niets waarin ik geïnteresseerd ben.”
Sarah: “Maar hoe ga je jezelf beschermen?”
Dr. Neruda: “Je kunt je voorstellen Sarah, dat er bepaalde informatie is die ik niet kan delen met jou gegeven de aard van dit interview. Dit is een voorbeeld waarom ik je niet meer kan vertellen dan ik al heb gedaan.”
Sarah: “Ik denk dat we er maar mee moeten stoppen. Mijn hoofd is tot de rand toe gevuld. Ik denk dat wanneer je mij nu nog meer gaat vertellen, dat het mijn ene oor in en het andere weer uitgaat. Kunnen we elkaar dinsdag opnieuw ontmoeten en kun je mij misschien oppikken waar we elkaar vandaag ontmoet hebben?”
Dr. Neruda: “Ja dat past precies in mijn schema.”
Sarah: “Oké. Genoeg voor vanavond.”
Einde van de sessie
(vertaald: Harmen Schouwerwou www.unitynet.nl)